tag:blogger.com,1999:blog-66688369820568865962024-02-07T09:03:13.888-08:00തിരക്കാഴ്ചകൾK S Sreekumarhttp://www.blogger.com/profile/03872951659299217599noreply@blogger.comBlogger9125tag:blogger.com,1999:blog-6668836982056886596.post-19709478217844562232014-08-20T00:09:00.000-07:002014-08-20T08:33:11.766-07:00ബോംബ്<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: "Kartika","serif";">സീൻ-1<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;">
<span style="font-family: "Kartika","serif";">രാത്രി<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="font-family: "Kartika","serif";">അകം.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="font-family: "Kartika","serif";">ദുബായിലെ ഒരു ബാച്ചിലർ റൂം<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="font-family: "Kartika","serif";">ഇരുണ്ടവെളിച്ചം. റൂമി</span><span style="background-color: white; font-family: 'Trebuchet MS', Trebuchet, Verdana, sans-serif; line-height: 16.799999237060547px;">ന്റെ<span style="color: #666666; font-size: 12px;"> </span></span><span style="font-family: "MS Shell Dlg 2","sans-serif"; font-size: 8.5pt;"> </span><span style="font-family: "Kartika","serif";">നാലു
വശങ്ങളിലുമായി ചേർത്തിട്ടിരിക്കുന്ന ഡബിൾ ബെഡ്ഡുകൾ. ഭിത്തിയിലെ ആണിയിൽ തൂങ്ങുന്ന ഷർട്ടുകൾ.
പല സാമാനങ്ങൾ കുത്തിനിറച്ച് റൂമിലെ സ്ഥലം പരമാവധി ഉപയോഗപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നു.</span><span style="font-family: "MS Shell Dlg 2","sans-serif"; font-size: 8.5pt;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="font-family: "Kartika","serif";">ബെഡ്ഡിനുമുകളിലായി ആരോ ഉറങ്ങുന്നതി</span><span style="background-color: white; font-family: 'Trebuchet MS', Trebuchet, Verdana, sans-serif; line-height: 16.799999237060547px;">ന്റെ</span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="font-family: "Kartika","serif";">കൂർക്കം വലി കേൾക്കാം<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="font-family: "Kartika","serif";">ഒരാൾ ബെഡ്ഡിൽ എഴുനേറ്റിരിക്കുന്നു. മറ്റൊരാൾ തറയിൽ ഇട്ടിരുന്ന ബെഡ്ഡിൽ
കൂനിപിടിച്ചിരിക്കുന്നു. അയാൾ ബ്ലാൻ</span><span style="background-color: white; font-family: 'Trebuchet MS', Trebuchet, Verdana, sans-serif; line-height: 18.479999542236328px;">ൻക</span><span style="font-family: "Kartika","serif";">റ്റുകൊണ്ട് പുതച്ചിട്ടുണ്ട്. രണ്ടുപേരുടേയും
മുഖം വ്യക്തമല്ല.</span><span style="font-family: "MS Shell Dlg 2","sans-serif"; font-size: 8.5pt;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="font-family: "Kartika","serif";">ബെഡ്ഡിലിരിക്കുന്ന ആൾ: ( ആടക്കിപ്പിടിച്ച ശബ്ധം): വയ്യ…….എനിക്കുവയ്യ……..മടുത്തു.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="font-family: "Kartika","serif";">തറയിൽ മൂടിപുതച്ചിരുന്ന ആൾ കേട്ടതി</span><span style="background-color: white; font-family: 'Trebuchet MS', Trebuchet, Verdana, sans-serif; line-height: 16.799999237060547px;">ന്റെ</span><span style="font-family: "MS Shell Dlg 2","sans-serif"; font-size: 16.0pt;"> </span><span style="font-family: "Kartika","serif";">പ്രതികരണമെന്നവണ്ണം
ഒന്നനങ്ങുന്നു.</span><span style="font-family: "MS Shell Dlg 2","sans-serif"; font-size: 16.0pt;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="font-family: "Kartika","serif";">ബഡ്ഡിലിരുന്ന ആൾ: (ദേഷ്യത്തിൽ) എല്ലാം തകർക്കണം…ഒരൊറ്റ പൊട്ടിതെറി.
അതു മതി….. ഒരു നിമിഷം കൊണ്ട് എല്ലാം അവസാനിപ്പിക്കാം.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="font-family: "Kartika","serif";">തറയിലിരിക്കുന്ന ആൾ: ആരെ</span><span style="background-color: white; font-family: 'Trebuchet MS', Trebuchet, Verdana, sans-serif; line-height: 18.479999542236328px;">ൻകി</span><span style="font-family: "Kartika","serif";">ലും അറിഞ്ഞാൽ…..<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="font-family: "Kartika","serif";">ബെഡ്ഡിലിരിക്കുന്ന ആൾ : ആരും അറിയരുത്. അതാ നമ്മുടെ മിടുക്ക്..<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="font-family: "Kartika","serif";">തറയിലിരിക്കുന്ന ആൾ: പക്ഷെ എങ്ങനെ സംഘടിപ്പിക്കും..?<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="font-family: "Kartika","serif";">മുകളിലെ ബെഡ്ഡിലായി ഉറങ്ങുന്ന ആൾ ഒന്നു ഞരങ്ങി തിരിഞ്ഞുകിടക്കുമ്പോൾ
താഴെ സംസാരത്തിലായിരുന്നവർ പേടിയോടെ അവിടേക്ക് നോക്കുന്നു.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="font-family: "Kartika","serif";">സീൻ-2<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="font-family: "Kartika","serif";">പകൽ<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="font-family: "Kartika","serif";">പുറം<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="font-family: "Kartika","serif";">ദുബായിലെ ഒരു തിരക്കുപിടിച്ച തെരുവ്.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="font-family: "Kartika","serif";">തിരക്കിനിടയിലൂടെ എവിടെയോ ലക്ഷ്യമാക്കി നീങ്ങുന്ന ഒരാൾ<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="font-family: "Kartika","serif";">അയാളുടെ യാത്ര രണ്ടു ബിൽഡിങ്ങിനിടയിലായുള്ള ഇടുങ്ങിയ തെരുവിലായി
അവസാനിക്കുന്നു.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="font-family: "Kartika","serif";">അവിടെ അയാളെ പ്രതീക്ഷിച്ചെന്നവണ്ണം കാത്തുനിൽക്കുന്ന താടി നീട്ടി
വളർത്തിയ ഒരാൾ. അവർ ഹസ്തദാനം ചെയ്യുന്നു. താടിക്കാരൻ പേടിയോടെ ചുറ്റും നോക്കി ആരും
കാണുന്നില്ലെന്നുറപ്പുവരുത്തി കോട്ടി</span><span style="background-color: white; font-family: 'Trebuchet MS', Trebuchet, Verdana, sans-serif; line-height: 16.799999237060547px;">ന്റെ</span><span style="font-family: "MS Shell Dlg 2","sans-serif"; font-size: 8.5pt;"> </span><span style="font-family: "Kartika","serif";">കീശയിൽ നിന്നും എന്തോ എടുത്തു കൊടുക്കുന്നു.</span><span style="font-family: "MS Shell Dlg 2","sans-serif"; font-size: 8.5pt;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="font-family: "Kartika","serif";">സിൻ-3<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="font-family: "Kartika","serif";">പകൽ.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="font-family: "Kartika","serif";">അകം.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="font-family: "Kartika","serif";">നേരത്തെകണ്ട ബാച്ചിലേർസ് റും.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="font-family: "Kartika","serif";">ഒരുവൻ റൂമിലെ സാധനങ്ങൾ വലിച്ചുവാരിയിടുന്നു. മറ്റൊരുവൻ തുണികൾ തിരയുന്നു.
ഒരാൾ വിൻഡോയിൽ ടേപ്പ് ഒട്ടിക്കുന്നു. സ്പീഡ് </span><span style="font-family: Thoolika; font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-family: Thoolika;">a¦</span><span style="font-family: "Kartika","serif";">ശ്യങ്ങൾ ആയതിനാൽ അവർ എന്തോ കാര്യമായ ശ്രമത്തിലാണെന്നുമാത്രം
വ്യകതമാകുന്നു.</span><span style="font-family: "MS Shell Dlg 2","sans-serif"; font-size: 16.0pt;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="font-family: "Kartika","serif";">സീൻ-4<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="font-family: "Kartika","serif";">രാത്രി<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="font-family: "Kartika","serif";">അകം<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="font-family: "Kartika","serif";">റൂമിന്റെ ഡോർ തുറന്നു അകത്തേക്ക് കയറുന്ന നാലോ അഞ്ചോ ചെറുപ്പക്കാർ.
അതിൽ ഒരാളെ നേരത്തെ തെരുവിൽ വച്ച് കണ്ടിട്ടുണ്ട്.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="font-family: "Kartika","serif";">റൂമിനുള്ളിൽ ഇരുട്ട്. ഒരാൾ ലൈറ്റു തെളിയിക്കുന്നു. മിന്നിതെളിയുന്ന
പ്രകാശത്തിൽ വ്യക്തമാകുന്ന റൂം. റൂമിലെ സാമാനങ്ങളെല്ലാം അല</span><span style="font-family: Thoolika; font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-family: Thoolika;">©Æ¡</span><span style="font-family: "MS Shell Dlg 2","sans-serif"; font-size: 16.0pt;"><o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: Kartika, serif;">ലപെട്ടുകിടക്കുന്നു. ദു:ഖകരമായ അന്തരീഷത്തിലൂടെ ചുറ്റിത്തിരിയുന്ന
അവരുടെ കണ്ണുകളിൾ പ്രകാശിക്കുന്ന കറുത്തപൊട്ടുകൾ. അവരുടെ കാഴ്ചയിൽ വ്യക്തമാകുന്ന നിരനിരയായി
ചത്തുകിടക്കുന്ന മൂട്ടകൾ. അവരുടെ മുഖം സന്തോഷം കൊണ്ട് വികസിക്കുന്നു. അവർ ആഹ്ലാദത്താൽ
പൊട്ടിചിരിച്ച് തുള്ളിച്ചാടുന്നു.</span></div>
K S Sreekumarhttp://www.blogger.com/profile/03872951659299217599noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-6668836982056886596.post-61151609198898966472011-08-20T12:04:00.000-07:002011-08-20T22:12:44.480-07:00ഭൂതക്കുളത്തിലെ കൂട്ടുകാരി<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">സീൻ - 1<br />
<div closure_uid_5cg9pj="195"></div><br />
പകൽ<br />
<br />
മലമ്പ്രദേശം. വിദൂരദ്യശ്യം.<br />
<br />
റബർകാടുക്കൾക്കിടയിൽ ഒളിക്കപ്പെട്ട ഒരു പാമ്പിനെപോലെ ചുറ്റിപിണഞ്ഞുകിടക്കുന്ന താറിട്ടറോഡിലൂടെ മലയിറങ്ങിവരുന്ന ഒരു പോലീസ് ജീപ്പ്.<br />
<div closure_uid_5cg9pj="249"><br />
</div>സീൻ - 1 (A)<br />
<br />
പകൽ<br />
<br />
ജീപ്പിനുൾവശം<br />
<br />
<div closure_uid_5cg9pj="196">അപകടം നിറഞ്ഞ റോഡിലൂടെ ശ്രദ്ധാപൂർവ്വം ഡ്രൈവ് ചെയ്യുന്ന പോലീസുകാരൻ. അയാൾക്കരുകിലായി എസ് ഐ. പുറകിലായി ചെറുപ്പക്കാരായ രണ്ട് പോലീസുകാർ.</div><br />
ഏസ് .ഐ പുറകിലിരിക്കുന്ന പോലീസുകാരിലൊരാളെ നോക്കീ : ഏടോ രമേശേ… എനിക്കു തന്നെ ബുദ്ധിമുട്ടിക്കണമെന്നുണ്ടായിട്ടല്ല…ആവശ്യത്തിനു ഡിപ്പാർട്ട്മെന്റിൽ ആളില്ലാണ്ട് ഞാനെന്തു ചെയ്യും ? <br />
<br />
രമേശന്റെ ഇഷ്ടപെടാത്ത മുഖം. രമേശനു എതിർവശത്തായിരിക്കുന്ന പോലീസുകാരൻ സുദേവൻ അയാളെ നോക്കി ചിരിക്കുന്നു.<br />
<br />
വണ്ടി ഓടിക്കുന്ന പോലീസുകാരൻ : ടി വി കണ്ടെതിനു അമ്മ തല്ലിയെന്നും പറഞ്ഞ ആ കുട്ടി ക്വാറീലെ വെള്ളത്തിൽ ചാടിയത്.<br />
<br />
ഏസ് ഏഐ : അതിനു ആ കൊച്ച് കുളത്തിലുണ്ടെന്നുള്ളതിനുറപ്പൊന്നുമില്ല. താനൊന്നു വെറുതെയിരി. ഒരു ചെരുപ്പ് കിട്ടീന്നും വച്ച്….<br />
<br />
കുറച്ചുനേരത്തെ നിശബ്ദ്ധത. <br />
<br />
എസ് ഐ : ഫയർ ഫോഴ്സ് അവരുടെ പണി പതിനെട്ടും കാട്ടീന്നാ കേട്ടത്. ഇനിയിപ്പോ നേവി വരുന്നുണ്ടത്രെ. <br />
<br />
<div closure_uid_5cg9pj="251"><br />
</div>സീൻ -2<br />
<br />
പകൽ (വൈകുന്നേരം)<br />
<br />
ക്വാറിയ്ക്കരുകിലായുള്ള റോഡ്.<br />
<br />
റോഡിനിരുവശവുമുള്ള റബ്ബർകാടുകളാൾ നേരത്തെ തന്നെ അവിടം ഇരുൾ വ്യാപിച്ചിട്ടുണ്ട്.<br />
<br />
അവിടെ തിങ്ങി കുടിനിൽക്കുന്ന ജനങ്ങൾക്കിടയിലേക്ക് വന്നു നിൽക്കുന്ന പോലീസ് ജീപ്പ്. എല്ലാ മുഖവും അവിടെക്ക് തിരിയുന്നു.<br />
<br />
<div closure_uid_5cg9pj="250">വിവരമറിഞ്ഞെത്തിയവരുടെ വാഹനങ്ങൾ റോഡിനിരുവശവുമായി കാണാം.</div><br />
ജീപ്പിനുപിന്നിൽ നിന്നിറങ്ങി എസ് ഐ ക്കരുകിലേക്ക് വരുന്ന സുദേവനും രമേശനും. <br />
<br />
<br />
<br />
എസ് ഐ : (സുദേവനോട്) ടോ ഇവിടൊക്കെ തന്നെ കാണണം. പണ്ടൊരിടത്തു നൈറ്റ് ഡ്യൂട്ടിക്ക് പോയതു പോലെ രാത്രി വാറ്റ് അന്വേഷിച്ച് പോകരുത്.<br />
<br />
<div closure_uid_5cg9pj="197">രമേശേ…എന്തെകിലും ആവശ്യമുണ്ടെൻകി വിളിക്ക്. പിന്നെ, ആ ക്വാറീടെ വഴീലുള്ള ബൈക്കുകളോക്കെ ഒന്നു മാറ്റി വെപ്പിക്ക്.</div><div closure_uid_5cg9pj="198"><br />
</div><div closure_uid_5cg9pj="199">രമേശനും സുദേവനും ആൾകുട്ടത്തിനിടയിലേക്ക് ലാത്തി വീശി നടന്നു പോകുന്നു. ഒരു ഖദർ വസ്ത്രദാരി കൈയ്യുർത്തികൊണ്ട് പോലിസ് ജീപ്പിനരുകിലേക്ക് ചെല്ലുന്നു.</div><br />
<br />
സീൻ - 2 <br />
<div closure_uid_5cg9pj="200"><br />
</div><div closure_uid_5cg9pj="202">പകൽ. (വൈകുന്നേരം)</div><div closure_uid_5cg9pj="202"><br />
</div><div closure_uid_5cg9pj="203">ക്വാറീയിലേക്കുള്ള വഴി.</div><div closure_uid_5cg9pj="204"><br />
</div>റബറുകൾക്കിടയിലെ ഇടവഴിയിലൂടെ നടന്നുപോകുന്ന രമേശനുൻ സുദേവനും. അവർക്കു മുമ്പിലും പിന്നിലുമായി വിവരമറിഞ്ഞെത്തിയവരുടെ തിരക്ക്. ചിലർ സ്ഥലം സന്ദർശിച്ച് പല അഭിപ്രായങ്ങളുമായി എതിരെ വരുന്നുണ്ട്.<br />
<div closure_uid_5cg9pj="205"><br />
</div>രമേശനും സുദേവനും എത്തിനിൽക്കുന്നത് ഭീതി ജനിപ്പിക്കുന്ന ഒരു പാറക്വാറിക്ക് മുന്നിലാണ്.<br />
<div class="separator" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; clear: both; text-align: center;"><a closure_uid_5cg9pj="306" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhrrl-h5Ft0ugJZMGUYTJ9NQ2QLZho0Kc5r3HevDq__X4i5guEiuA3WWfTZ36n1d8W_CXmFL1NK2vVaoUqwPko4azRdFLFRhrJO5eucdir1IC-XnhTYu2k9LmXxfHeuRLJ6HLX4Vukl4W5U/s1600/quary.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; cssfloat: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="240px" qaa="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhrrl-h5Ft0ugJZMGUYTJ9NQ2QLZho0Kc5r3HevDq__X4i5guEiuA3WWfTZ36n1d8W_CXmFL1NK2vVaoUqwPko4azRdFLFRhrJO5eucdir1IC-XnhTYu2k9LmXxfHeuRLJ6HLX4Vukl4W5U/s320/quary.jpg" width="320px" /></a></div><div closure_uid_5cg9pj="253"><br />
</div>വിശാലമായി നീണ്ട് കായൽ പോലെ നിരന്നു ശാന്തമായികിടക്കുന്ന ജലം. ചുറ്റും ജലത്തിലേക്ക് കുതിക്കാൻ വെമ്പിനിൽക്കുന്ന ഉയർന്ന പാറ മതിലുകൾ. മുകളിൽ ഒരടപ്പുപോലെ ആകാശം.<br />
<br />
സുദേവൻ : ( അദ്ഭുതത്തോടെ ) ശരിക്കും ഭൂതക്കുളം തന്നെ. കണ്ടിട്ട് പേടിയാകുന്നു.<br />
<br />
രമേശൻ : നേരത്തെ ഇതിന്റെ പേർ കടലുകാണാം പാറ എന്നായിരുന്നു. ചിലപ്പോഴൊക്കെ ഇതിന്റെ മുകളീകേറിനിന്നാ അങ്ങ് ദൂരെ കടൽ കാണാമായിരുന്നു. <br />
<br />
കത്തിനിൽക്കുന്ന മീനചൂടിൽ പോലും അതിനുമുകളിൾ നല്ല തണുത്ത കാറ്റുണ്ടായിരുന്നു. <br />
<br />
<div closure_uid_5cg9pj="206">സുദേവൻ : ഇപ്പോ ജനം പാറതുരന്ന് ഇവിടതന്നെ കടലുണ്ടാക്കി. അല്ലേ?</div><br />
രമേശൻ: ആമ്മവീട്ടിൽ വരുമ്പോൾ ഞങ്ങൾ കുട്ടികളുടെ താവളമായിരുന്നു ഇവിടം.<br />
<br />
അവരുടെ കാഴ്ചയിൽ കുറേ ചെറുപ്പക്കാർ കുളത്തിലേക്ക് ഫോക്കസ്ചെയ്ത് വലിയ ലൈറ്റുകൾ മരത്തിൽ വെച്ച് കെട്ടുന്നു. രാത്രിയുലേക്കു വേണ്ടിയുള്ള ഒരുക്കങ്ങൾ.<br />
<br />
സുദേവൻ : താഴെ കരയിലേക്കടുപ്പിച്ചിട്ടിരിക്കുന്ന ഫയർഫോഴ്സിന്റെ ബോട്ടിലേക്ക് വിരൽ ചൂണ്ടുന്നു. ദേ കുട്ടിയുടെ ചെരുപ്പുകാണാം.<br />
<br />
അവർക്കരുകിലായി നിൽക്കുകയായിരുന്ന പ്രായം ചെന്ന ഒരാൾ : സാറെ ദേ… ഇവിടെനിന്ന് വെള്ളത്തിലേക്ക് ഏകദേശം ഒരെഴുപതടി താഴ്ചകാണും അവിടെനിന്നും അത്രേം തന്നെ താഴേക്കും. <br />
<br />
അയാളുടെ കുഴഞ്ഞ ശബ്ദം മദ്യപിച്ചിട്ടുണ്ടെന്നു വ്യക്തമാക്കുന്നു. <br />
<br />
സുദേവൻ : എവിടുന്നൊപ്പിച്ചു ? നല്ല മൂഡിലാണല്ലൊ.<br />
<br />
രമേശൻ സുദേവനെ ഇരയെ കിട്ടിയെന്ന ഭാവത്തിൽ ചിരിക്കുന്നു.<br />
<br />
വ്യദ്ധൻ : (അബദ്ധം പറ്റിയതുപോലെ വാ പൊത്തി ശബ്ദം താഴ്ത്തി) എന്റെ മോൻ മിലിട്ടറിയാ.<br />
<br />
സുദേവൻ : തന്റെ പേരെന്താ ? ഈ ആഴമൊക്കെ തനിക്കെങ്ങനെ ക്യത്യമായി അറിയാം ?<br />
<br />
വ്യദ്ധൻ: ഭാസി…ദേ...ഈ പാറപൊട്ടിച്ച് തുടങ്ങും മുതൽ അവസാനം വരേം ഞനിവടത്തെ പണിക്കാരനായിരുന്നു. (ഒന്നു നിർത്തി) ഞാൻ കുഴിച്ച കുളത്തിലാ എന്റെ മിന്നി മോള്.... (അയാൾ കരയാൻ തുടങ്ങുന്നു)<br />
<div closure_uid_5cg9pj="207"><br />
</div>സുദേവൻ : ആ കൊച്ചിന്റെ വീടെവിടെയാ..<br />
<br />
കിളവൻ : ദേ ഈ റോഡിനപ്പുറമാ… ഞങ്ങളപ്പുറവും മിപ്പുറവുമാ..<br />
<div closure_uid_5cg9pj="208"><br />
</div><br />
സീൻ: 3<br />
<br />
ഇരുൾ വീണു തുടങ്ങുന്നു.<br />
<br />
നേരത്തെ വണ്ടിനിർത്തിയ റോഡിനരുകിലായുള്ള വീട്ടിലേക്ക് നടക്കുന്ന രമേശനും സുദേവനും.<br />
<br />
അവിടെ കൂട്ടനിലവിളികേൾക്കാം. മുറ്റത്ത് ഒരു നീല ടാർപ്പാളിൻ പിടിച്ചു കെട്ടിയിട്ടുണ്ട്. അവിടെയുമുണ്ട് ജനംക്കൂട്ടം.<br />
<br />
രമേശൻ : ഞാനില്ല താൻ പോയിട്ട് വാ.. <br />
<br />
സുദേവൻ : ഒറ്റ മോളായിരുന്നു. രണ്ടാം ക്ലാസിൽ പടിക്കുന്ന കുട്ടി. രമേശൻ: (ദീർഘനിശ്വാസത്തോടെ) എന്താ ചെയ്ക…ഇപ്പോഴത്തെ കുട്ട്യോൾടെ സ്വഭാവം…വിശ്വസിക്കാൻ പറ്റുന്നില്ല.<br />
<br />
സീൻ - 4<br />
<div closure_uid_5cg9pj="209"><br />
</div>രാത്രി<br />
<div closure_uid_5cg9pj="210"><br />
</div>ക്വാറി, ഭയാനകമായ് അന്തരീഷം. രാത്രികാല ജീവികളുടെ തേങ്ങൽ. വെളിച്ചത്തിനായി ചുറ്റും കെട്ടിവച്ചിരിക്കുന്ന ലൈറ്റുകളുടെ പ്രകാശം താഴെ വെള്ളത്തിൽ തട്ടി പ്രതിഫലിച്ചു. <br />
<div closure_uid_5cg9pj="211"><br />
</div>അല്പമകലെ ഒരു കസേരയിലിരിക്കുന്ന രമേശ്. ചുണ്ടെത്തെരിയുന്ന സിഗരറ്റ്. അവിടെയിടെയുമായി ഇനിയും പിരിഞ്ഞുപോകാത്ത കുറച്ചുപേരെ കാണാം കത്തിതീരാറായ സിഗരറ്റ് തറയിൽ ചവിട്ടിയരച്ച് അയാളെഴുന്നേററ്റ് രണ്ട് ചാൽ നടന്നു. കുറച്ചുനേരം ലൈറ്റുവെട്ടത്തിൽ പറന്നുകളിക്കുന്ന ചെറുജീവികളെ നോക്കി നിന്നു. പിന്നിട് ക്വാറിയ്ക്കരുകിലേക്ക് പോയി താഴെ വെള്ളത്തിലേക്ക് നോക്കി.<br />
<br />
വീണ്ടും കസേരയിലിരുന്ന് കൈകൾ തലയ്ക്കുപുറകിൽ കെട്ടി ആകാശത്തേക്ക് നോക്കുമ്പോൾ അവിടെ മേഘങ്ങൾ മറയ്ക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്ന പൂർണ്ണചന്ദ്രൻ.<br />
<br />
<br />
സീൻ - 5<br />
<div closure_uid_5cg9pj="212"><br />
</div>രാത്രി.<br />
<br />
ഭാസിയുടെ വീട്. (പുറവശം)<br />
<br />
വീടിനു മുന്നിലിട്ട കസേരയിലിരിക്കുന്ന സുദേവൻ.<br />
<div closure_uid_5cg9pj="213"><br />
</div>ആടുത്തായുള്ള പൂച്ചട്ടികൾക്കിടയിൽ ഒളിപ്പിച്ച മദ്യകുപ്പിയിൽ നിന്നും ഗ്ലാസിലേക്ക് മദ്യം പകരുന്ന ഭാസി.<br />
<br />
ഭാസി : ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലേ സാറെ നേവി വരില്ലെന്നു. അവരുടെ ക്യാമറ രാത്രീൽ വർക്ക് ചെയ്യില്ല.<br />
<br />
മദ്യഗ്ലാസ് സുദേവനുനേരെ നീട്ടികൊണ്ട് : (ശബ്ദം താഴ്ത്തി) മറ്റേ സാറിനു വേണ്ടെ?<br />
<br />
സുദേവൻ : ഓ.. അയാളവിടെങ്ങാനും പോയിരുന്നു കരയുന്നുണ്ടാകും.<br />
<br />
താനൊഴിക്ക്..താനല്ലേ പറഞ്ഞത് അത്രയേയുള്ളുവെന്ന്...<br />
<br />
ഭാസി: യ്യോ… സാറെ ഇതേയുള്ളു. ഭാസി കള്ളം പറയില്ല.<br />
<br />
സുദേവൻ : ങും.. (അർഥം വച്ച് മൂളുന്നു.) അകത്തുകാണും ഞാൻ കേറിയൊന്ന് റെയിഡ് ചെയ്യട്ടെ.<br />
<br />
വ്യദ്ധൻ :യ്യോ എന്റ പൊന്നു സാറെ, മോനാണസത്യം..ഇതേയുള്ളൂ. ഇതെനിക്കുള്ളതല്ല. കച്ചവടത്തിനുള്ളതാ..എന്നോട് തൊട്ടുപോകരുതെന്ന മോന്റെ കൽപ്പന.<br />
<br />
സുദേവൻ അകത്തേക്കൊന്ന് എത്തിനോക്കുന്നു.<br />
<br />
<div closure_uid_5cg9pj="215">വ്യദ്ധൻ : (വിഷമത്തോടെ) അപ്പൊ സാറെ ആ മോളുണ്ടല്ലോ….മിന്നി… അവളൊരു… ഒരു… പൂമ്പാറ്റയായിരുന്നു. ഇവിടൊക്കെ ഇങ്ങനെ പറന്നു പറന്ന് നടക്കും. എന്നോട് വല്യകാര്യമായിരുന്നു. എന്റെ മിന്നി മോള്..</div><div closure_uid_5cg9pj="214"><br />
</div>വ്യദ്ധന്റെ കുഴഞ്ഞശബ്ദത്തിൽ അലിഞ്ഞില്ലാതാകുന്ന ക്വാറിയുടെ ഭയാനകമായ ഇരുണ്ട മുഖം.<br />
<div closure_uid_5cg9pj="217"><br />
</div><div closure_uid_5cg9pj="217">സീൻ -6</div><br />
രാത്രി, ക്വാറി.<br />
<div closure_uid_5cg9pj="216"><br />
</div>കസേരയിലിരുന്ന് ഉറക്കം തൂങ്ങുന്ന രമേശ്. അടുത്തെങ്ങും ആരെയും കാണാനില്ല.<br />
<br />
ഭയാനകമായ ഒരു നിശബ്ദത മാത്രം അവിടെ കറങ്ങി നിന്നു.<br />
<br />
പെട്ടെന്ന് ഒരു കുട്ടിയുടെ ശബ്ദം അയാളെ ഉണർത്തുന്നു. : അങ്കിൾ…..<br />
<br />
രമേശ് ഒരു ഞെട്ടലോടെ തലയുയർത്തി. ചുറ്റും നോക്കുന്നു : ആര്..ആരാ വിളിച്ചത് ?<br />
<br />
കുട്ടിയുടെ ശബ്ധം : ഞാനാ ..മിന്നിമോൾ… <br />
<br />
രമേശ് : മിന്നിമോൾ…?<br />
<br />
മിന്നി: (ചിരിക്കുന്നു) അതെ എനിക്കാ.. അങ്കിൾ കൂട്ടിരിക്കുന്നത്.<br />
<br />
രമേശ്: മോളെ. മോളെ നീ…എവിടെയാ… <br />
<br />
രത്രിയുടെ നിശബ്ദതയിൽ തട്ടി തെറിച്ച അവരുടെ ശബ്ദ്ധത്തിനു വല്ലത്ത കനമുണ്ടായിരുന്നു.<br />
<br />
മിന്നി : ( ആരെയൊ കബളിപ്പിക്കാൻ ഒളിച്ചിരിക്കുന്ന ഒരു കുട്ടിയെ പോലെ അവൾ ചിരിക്കുന്നു). ഞാനിവടെയുണ്ട്. ഞാനും മീനുവും…ഞങ്ങള്.. ഈ വെള്ളത്തിനടിയില് ഒളിച്ചിരിക്കുവാ..<br />
<br />
രമേശ് : വെള്ളത്തിനടിയിൽ….! മീനുവൊ.. അതാരാണ് ?.<br />
<br />
മിന്നി: എന്റെ ഫ്രണ്ടാ.. ഞാനിവളെ ഇവിടെ കൊണ്ടാക്കിയതുമുതൽ പാവം..തനിച്ചായിരുന്നു. <br />
<br />
രമേശ് : ആരെ കൊണ്ടാക്കിയ കാര്യമാണ് നീ പറയുന്നത് ? <br />
<br />
<div closure_uid_5cg9pj="220">മിന്നി : മീനുവിനെ…അതൊരു വലിയ കഥയാ..! എന്റെ ക്ലാസിലെ റീന മത്യൂവാ മീനുവിനെ എനിക്കു തന്നത്. ഒരു കുപ്പിയിലാക്കി, അരും കാണാതെ കൊണ്ടു തന്നു. ഞാൻ പപ്പയും മമ്മിയും കാണാതെ അവളെ അലമാരയിൽ ഒളിപ്പിച്ചു വച്ചു. </div><div closure_uid_5cg9pj="219"><br />
</div><div closure_uid_5cg9pj="219">മിന്നിയുടെ ശബ്ദത്തിനൊപ്പം ദ്യശ്യങ്ങൾ.</div><div closure_uid_5cg9pj="218">( അടച്ചിട്ടമുറിയ്ക്കുള്ളിൽ കുപ്പിയിലാക്കിയ ഒരു ചെറു മത്സ്യ്വുമായി സന്തോഷത്തോടെ ന്യത്തം ചെയ്യുന്ന ഒരു കൊച്ചു പെൺകുട്ടി-മിന്നി. പെട്ടെന്ന് ആരോ വരുന്ന ശബ്ദം കേട്ട് കുപ്പിയിലെ ചെറുമത്സ്യത്തെ അലമാരയിലെ തുണികൾക്കിടയിൽ അവൾ ഒളിപ്പിച്ചു വയ്ക്കുന്നു.)</div><br />
മിന്നി : പിന്നീട്, കുറച്ചുകഴിഞ്ഞ് നോക്കുമ്പോ മീനു വല്ലാതെ ക്ഷീണിച്ചിട്ടുണ്ടായിരുന്നു. ഞാൻ എനിക്കുകിട്ടിയ ബിസ്കറ്റ് കുറച്ച് അവൾക്കു കൊടുത്തു .പക്ഷെ അവൾ കഴിച്ചില്ല. അപ്പം ദേ… മീനു പറയുവാ.. എനിക്ക് ശ്വാസം മുട്ടുന്നു. എനിക്കിത്തിരി വെള്ളം തരാൻ. എനിക്ക് തോന്നി ഇവൾ കള്ളം പറയുവാണെന്ന്. കുപ്പിയിൽ നിറയെ വെള്ളമുണ്ടല്ലോ…<br />
<br />
(രാത്രി. മുറിയിലെ റ്റേബിളിനുമുകളിലിരിക്കുന്ന കുപ്പിയിലെ ചെറുമത്സ്യത്തെ നോക്കി വിഷമിച്ചിരിക്കുന്ന മിന്നി.)<br />
<br />
<div closure_uid_5cg9pj="221">അമ്മകാണാതെ റീനാമാത്യ്വിനെ ഞാൻ ഫോൺ ചെയ്തു. അവളാപറഞ്ഞത് കുപ്പിയിലെ വെള്ളം മാറ്റി വേറെ നൽകാൻ.</div><div closure_uid_5cg9pj="222"><br />
</div>( മഗ്ഗിൽനിന്നും കുപ്പിയിലേക്ക് വെള്ളം പകരുന്ന മിന്നി. മത്സ്യം പുതുവെള്ളം കിട്ടുമ്പോൾ ഓടികളിക്കുന്നു.)<br />
<div closure_uid_5cg9pj="223"><br />
</div>അപ്പൊ ഇവൾടെ സന്തോഷം ഒന്നുകാണണമായിരുന്നു. (മിന്നി ചിരിക്കുന്നു) പക്ഷെ കൂടെക്കൂടെ ഇവൾ വെള്ളം ചോദിയ്ക്കും. അപ്പൊ ഭാസിയൻകിൾ പറഞ്ഞു ഒത്തിരി വെള്ളമുള്ളടത്ത് കൊണ്ടു ചെന്നാക്കാൻ - ഭൂതകുളത്തിലാക്കാൻ.<br />
<br />
(കുപ്പിയിൽനിന്നും മത്സ്യത്തെ കൂളത്തിലേക്കൊഴുക്കുന്ന മിന്നി.)<br />
<br />
ആരും കാണാതെ എന്നും ഞാനിവളെ ഇവിടെ വന്നു കാണുമായിരുന്നു. ഞങൾ ഒരു പാടു നേരം വർത്തമാനം പറയും. ചിലപ്പൊ ഭാസിയങ്കിളും കൂടെ കാണും. ഞങളാ ഇവൾക്ക് മീനുവെന്ന് പേരിട്ടത്.<br />
<br />
( പകൽ ക്വാറിയിലെ വെള്ളത്തിനരുകിൽ മീനുവും ഭാസിയും. വെള്ളത്തിലേക്ക് നീട്ടിയ മീനുവിന്റെ ചെറുകൈകളിൽ കയറിയിറങ്ങിപോകുന്ന മീനുവെന്ന ചെറു മത്സ്യം. ഭാസിയുടെ കുട്ടിത്തം നിറഞ്ഞ ചിരി.)<br />
<br />
മീന്നി..നീ..കണ്ടില്ലെ…നിന്റെ പപ്പായും മമ്മിയുമൊക്കെ എത്ര ദു:ഖത്തിലാണെന്ന്. നിന്നെ നഷ്ടപ്പെട്ടപ്പൊ, അവരെത്രമാത്രം വിഷമിക്കുന്നുണ്ടെന്ന്.<br />
<br />
<div closure_uid_5cg9pj="224">മിന്നി : ഉം…അൻകിൽ കള്ളം പറയുവാ.. ഞാനില്ലാത്തത് കൊണ്ട് ഇപ്പൊ പപ്പ മമ്മിയെയായിരിക്കും പടിപ്പിക്കുന്നത്. പപ്പ കുടിച്ചിട്ടുണ്ടെങ്കിൽ വഴക്കായി കാണും. മമ്മി പറയും ( അവളുടെ മമ്മി പറയുന്നതിനെ അനുകരിച്ച് ചിരിക്കുന്നു.) <span closure_uid_5cg9pj="226" style="font-family: AnjaliOldLipi; text-transform: uppercase;">നിങ്ങളന്നെ പ</span><span lang="ML" style="font-family: AnjaliOldLipi; mso-bidi-language: ML; text-transform: uppercase;">ടി</span><span style="font-family: AnjaliOldLipi; text-transform: uppercase;">പ്പിക്കണ്ട എനിക്കറിയാം എന്തു ചെയ്യണമെന്ന്. ഒന്നിനും സമ്മതിക്കില്ലെൻകിൽ ഈ ഭൂതകുളത്തിൽ ചാടി </span><span closure_uid_5cg9pj="228" lang="ML" style="font-family: AnjaliOldLipi; mso-bidi-language: ML; text-transform: uppercase;">ഞാൻ മരിക്കും</span></div><div closure_uid_5cg9pj="227"><br />
</div><div closure_uid_5cg9pj="227">(രാത്രി. കസേരയിലിരുന്ന് റ്റേബിളിൽ വച്ച് ഹോ വർക്ക് ചെയ്യുന്ന മിന്നി. കസേരയിൽ നിന്നിറങ്ങി മറ്റൊരു മുറിക്ക് മുന്നിലെത്തുമ്പോൾ അവ്ളുടെ കാഴ്ചയിൽ എന്തൊക്കെയോ പറഞ്ഞ് വഴക്ക് കൂടുന്ന അവളുടെ പപ്പയും മമ്മിയും.)</div><br />
മിന്നി : (കള്ളചിരി) മമ്മി ചാടും മുമ്പ് ഞാൻ ചാടി. മമ്മിയിവിടെ വന്നാലുണ്ടല്ലൊ.. എന്റെ മീനുവിനേയും കണ്ണുരുട്ടി പേടിപ്പിക്കും. ഭിത്തിയിൽ ടൈം റ്റേബിൾ വരച്ചിടും. പാട്ട്, ഡാൻസ്.. ഒ..എനിക്ക് ഓർക്കാൻ കൂടി വയ്യ.<br />
<br />
രമേശ് : എന്നാലും നിന്റെ പപ്പയ്ക്ക് നിന്നെ ഒരു പാടിഷ്ടമായിരുന്നു<br />
<br />
മിന്നി : എന്നെ ആർക്കും ഇഷ്ടമില്ല, പപ്പ, ഭാസിയൻകിൾ, സുധ റ്റീച്ചറ് ..എല്ലാവർക്കും എന്നോട് ദേഷ്യമാ.. <br />
<br />
( സ്കൂളിൾ കുട്ടികൾക്കിടയിൽ എഴുന്നേറ്റ് തൽകുനിച്ച് നിൽക്കുന്ന മിന്നി. അവൾക്ക് നേരെ വടിയോങ്ങി വഴക്കുപറയുന്ന റ്റീച്ചറിന്റെ ക്രൂരമായ മുഖം. ചുറ്റുമുള്ള കുട്ടികൾ ചിരിയ്ക്കുന്നു. രാത്രി, ഉറക്കം തൂങ്ങുന്ന മിന്നിയ്ക്കു മുമ്പിൽ പുസ്തകവുമായി അവളുടെ പപ്പ.)<br />
<br />
എനിക്കു പപ്പായെ പേടിയാ..എന്നെ ഒരു ഡോക്ടറാക്കണമെന്ന പപ്പയുടെ ആഗ്രഹം. എനിക്ക് ഡോക്ടറാകണ്ട. എന്തിനാവെറുതെ സൂചികാണിച്ച് എല്ലാവരേയും പേടിപ്പിക്കുന്നത് ? ദേ അൻകിൾ എന്റെ ഈ ലോകം എത്ര നല്ലതാണ്… ഇവിടെ ആരുമില്ല ഞാനും മീനുവും മാത്രം. എവിടെ വേണമെൻകിലും പോകാം…എന്തെല്ലാം കാഴ്ചകൾ മീനുവെനിക്ക് കാട്ടി തന്നുവെന്നോ… <br />
<br />
(വെള്ളത്തിനടിയിൽ നിശ്ചലമായി കിടക്കുന്ന മിന്നിയുടെ ശരീരം. അവൾക്കരുകിലൂടെ ഒഴുകിനടക്കുന്ന ഒരു ചെറു മത്സ്യം)<br />
<div closure_uid_5cg9pj="230"><br />
</div>രമേശ്: ഭാസിയൻകിൾ നിന്റെ കൂട്ടുകാരനല്ലായിരുന്നോ..<br />
<br />
മിന്നി : ഒരിക്കൽ ഭാസിയൻകിളിന്റെവിടുത്തെ കോമുവാന്റി പറഞ്ഞു. ഭാസിയന്കിളുമായുള്ള ചങ്ങാത്തം വേണ്ടെന്ന്. ആന്റിയില്ലാത്തപ്പോൾ വീട്ടിലേക്ക് ചെല്ലരുതെന്ന്. ഇപ്പോഴത്തെ കാലമല്ലെ ആരെയും വിശ്വസിക്കാൻ കൊള്ളില്ലെന്ന്. എന്നെ തനിച്ച് പുറത്തുവിടുന്ന മമ്മിയേയും വഴക്കുപറഞ്ഞു.<br />
<br />
മിന്നി.: എന്തോ എനിക്കറിയില്ല. ഞാനൊരു തെറ്റും ചെയ്തില്ല. ഞാൻ ഭാസിയൻകിളോട് ചോദിച്ചപ്പൊ, ഭാസിയൻകിൾ പറഞ്ഞു. ഈ ലോകം അങ്ങനെയാണെന്ന്. ആർക്കും ആരെയും വിശ്വാസമില്ലാത്ത ലോകമാണെന്ന്. കോമുവാന്റി ഏതോ പുസ്തകത്തിൽ വായിച്ചത്രെ കുട്ടികളെ അയലത്തേക്ക് പറഞ്ഞയയ്ക്കരുതെന്ന്. ഒടുവിൽ ഞാനും മീനുവും മാത്രമായി. ഇന്നലെ വൈകുന്നേരം സ്കൂൾ വിട്ട് വന്ന് റ്റി,വി വച്ചതിനു മമ്മിയെന്നെ തല്ലി. <br />
<div closure_uid_5cg9pj="232"><br />
</div><div closure_uid_5cg9pj="231">(വീട്ടിൽ റ്റി വി കണ്ടുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന മീനു. റിമോൾട്ട് തട്ടിപറിച്ച് അവളെ അടിക്കാൻ ചെല്ലുന്ന അവളുടെ മമ്മി.)</div><br />
<div closure_uid_5cg9pj="234">ഡാൻസ് റ്റീച്ചർ എന്നെ കുറിച്ചെന്തോ പറഞ്ഞതിന്റെ ദേഷ്യമായിരുന്നു മമ്മിക്ക്. രത്രിയില് കിടന്ന് കരഞ്ഞപ്പോൾ മീനുവെന്നെ അവളുടെ ലോകത്തേക്ക് വിളിച്ചു . ഇങ്ങു പോരാൻ പറഞ്ഞു. ഞാൻ അവൾക്കരുകിലേക്ക് അവളെപോലെ നീന്തി വന്നു.</div><div closure_uid_5cg9pj="233"><br />
</div>(നിശബ്ദമായ്യ് ഒരു രാത്രിയിൽ ക്വാറിയുടെ മുകളിൽ നിന്നും വെള്ളത്തിലേക്ക് ചാടുന്ന മിന്നി മോൾ. )<br />
<br />
സീൻ -8<br />
<div closure_uid_5cg9pj="236"><br />
</div>രാത്രി. (ക്വാറി)<br />
<br />
ക്വാറിയുടെ അരുകിലായ് കസേരയിലിരിക്കുന്ന രമേശ് കരഞ്ഞുകൊണ്ട് ഞെട്ടി എഴുന്നേൽക്കുന്നു. അയാൾ ആയിപ്പോടെ ചുറ്റും പകച്ച് നോക്കുന്നു . എല്ലാം പഴയതുപോലെ നിശബ്ദം. അയാൾ ക്വാറിയ്ക്കരുകിലെത്തി താഴെ വെള്ളത്തിലേക്ക് നോക്കി. അവിടെ എല്ലാത്തിനും ദ്യക്സാക്ഷിയായി നിൽക്കുന്ന പൂർണ്ണചന്ദ്രന്റെ പ്രതിബിംബം മാത്രം.<br />
<br />
<div closure_uid_5cg9pj="235"><br />
</div>പകൽ. -10<br />
<br />
ക്വാറി.<br />
<br />
രാത്രി പെതുക്കെ പകലിനു വഴി മാറുമ്പോൾ മരണവിവരമറിഞ്ഞെത്തിയവരുടെ തിരക്കും ആകെ ബഹളവും.<br />
<br />
<div closure_uid_v3g9jz="110">ബോട്ടിൽ നിന്നും മിന്നിയുടെ മ്യതദേഹം കരയിലേക്കെടുക്കുന്ന പോലീസുകാർ.</div><br />
<div closure_uid_v3g9jz="109">കുറച്ചകലെയായി നൈറ്റ്ഡ്യൂട്ടി കഴിഞ്ഞതിന്റെ ആലസ്യത്തിൽ നിൽക്കുന്ന രമേശനും സുദേവനും.</div><br />
മിന്നിയുടെ ശരീരത്തിലെവിടെയോ ഒളിഞ്ഞിരുന്ന ഒരു ചെറുമത്സ്യം തറയിൽ വീണ് ശ്വാസം കിട്ടാതെ പിടയുന്നത് രമേശൻ മാത്രം കാണുന്നു.<br />
<br />
</div>K S Sreekumarhttp://www.blogger.com/profile/03872951659299217599noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-6668836982056886596.post-6925567754152012182011-01-04T22:02:00.000-08:002011-01-04T22:02:45.725-08:00കേരളസംസ്ഥാനഭാഗ്യക്കുറി.<div class="MsoNormal" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; margin: 0in 0in 0pt;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEguirubzW_ucax5cBuvT9UCIEIbC3mzDWbZOr-MZKtePp3PrK4BOXo_1ESRfEikRCk9nopxCCS3mGHHd4MCdMbJC09PhQlAr2Yog2bhMjv2JYhRr-gp19ImCwyCSNTIv_UofYmypmICTb_j/s1600/loto.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; cssfloat: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="320" n4="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEguirubzW_ucax5cBuvT9UCIEIbC3mzDWbZOr-MZKtePp3PrK4BOXo_1ESRfEikRCk9nopxCCS3mGHHd4MCdMbJC09PhQlAr2Yog2bhMjv2JYhRr-gp19ImCwyCSNTIv_UofYmypmICTb_j/s320/loto.jpg" width="240" /></a><span style="font-family: AnjaliOldLipi;"></span></div><div class="MsoNormal" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">സീൻ - 1</span></div><div class="MsoNormal" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">പകൽ</span></div><div class="MsoNormal" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">നഗരത്തിലെ ഒരു സർക്കാർ ആശുപത്രി. (എക്സ്റ്റേണൽ)</span></div><div class="MsoNormal" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">തുരുമ്പിച്ച പൊളിഞ്ഞുവീഴാറായ ഗേറ്റ്. ആശുപത്രിക്കു മുമ്പിലായി തുക്കിയിരിക്കുന്ന പെയിന്റ് ഇളകി വിക്യതമായ ‘’ സർക്കാർ ആശുപത്രി “ എന്നെഴുതിയ ബോർഡ്. വരാന്തയ്ക്കിരുവശവുമായി തിങ്ങികൂടി, കിടക്കുന്നതും ഇരിക്കുന്നതുമായ രോഗികൾ, അവർക്കിടയിലുടെ രോഗികൾക്കാവശ്യമായ സാധനങ്ങളുമായി ഓടിനടക്കുന്ന ആശുപത്രി ജീവനക്കാർ. ഒരുവശത്തായി ഒ പി യിലേക്കുള്ള നീണ്ട ക്യൂ.</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">വരാന്തയിലെ രോഗിക്കൾക്കിടയിലൂടെ സഞ്ചരിക്കുന്ന ക്യാമറ ഒരു റൂമിലേക്ക് തിരിയുന്നു.</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">സീൻ - 2</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">പകൽ</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">സർക്കാർ ആശുപത്രി. (ഇന്റീരിയൽ)</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">അവിടെ പുറംകാഴ്ചയിൽനിന്നും വിത്യസ്ത്മായി നിരത്തിയിട്ട ഇരുമ്പ് </span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">കട്ടിലുകൾ കാണാം. ബെഡ്ഡ്കിട്ടാത്തവർ തറയിൽ അഭയം കണ്ടെത്തിയിരിക്കുന്നു. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>തറയിൽ ഒരു ഒഴിഞ്ഞ കോണിലായി കിടക്കൂന്ന രോഗിയിലേക്ക് ക്യാമറ ഫോക്കസ് ചെയ്യുന്നു.</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">ആയാൾ വ്യദ്ധനാണ്. കറുത്തുമെല്ലിച്ച രൂപം. വെളുത്ത താടിരോമങ്ങൾ അഴുക്കുപുരണ്ട് ജടപിടിച്ചിരിക്കുന്നു. തെളിഞ്ഞ വാരിയെല്ലുകൾ കഴിഞ്ഞുപോയ കഷ്ടതകളുടെ കണക്കുകൾ വ്യക്ത്മാക്കുന്നു. പകുതി തുറന്ന വായിലൂടെ ശ്വാസമെടുക്കുന്നത് വളരെ ബുദ്ധിമുട്ടിയാണ്.</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">ബെഡ്ഡിനരുകിലായി നിലക്കുന്ന വ്യദ്ധന്റെ ഭാര്യ<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>( അവരുടെ രൂപവും ഭാവവും ജീവിതത്തിന്റെ ദൈന്യത നിഴലിക്കുന്നതാണ്.). തൊട്ടടുത്തൂള്ള രോഗിയുടെ ബന്ധു വെന്ന് തോന്നിക്കുന്ന മറ്റൊരു സ്ത്രീയുമായി കാര്യമായ ചർച്ചയിലാണ്.</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">അവിടേക്കുവരുന്ന ഒരു നെഴ്സ് വ്യദ്ധന്റെ ഭാര്യയോട്: ചേച്ചി ഭാഗ്യമുണ്ടെങ്കി</span>…<span style="font-family: AnjaliOldLipi;"> ഇന്നൊരു ബെഡ്ഡ് കിട്ടും. ( റൂമിന്റെ മറ്റൊരു കോണിലേക്ക് വിരൽചൂണ്ടി ) ദേ ആ<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>തള്ളയിന്നു ഡിസ്ചാർജ്ജാകും.</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">സ്ത്രീ സന്തോഷത്തോടെയും വിനയത്തോടെയും തലയാട്ടുന്നു.</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">സീൻ - 2 </span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">പകൽ</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">ആശുപത്രി (ഇന്റീരിയൽ)</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">രോഗിയായ വ്യദ്ധന്റെ മുഖത്തേക്ക് ക്യാമറ ഫോക്കസ് ചെയ്യുന്നു. (പച്ചപ്പായിരുന്ന<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ജീവിതത്തിന്റെ മുഖത്ത് വേദനയുടെ വേരുകൾ മാത്രം അവശേഷിക്കുന്നു.) </span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">അടഞ്ഞകണ്ണുകൾക്കപ്പുറത്ത് മുഴങ്ങുന്ന വ്യദ്ധന്റെ ശബ്ദം:</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">ഞാൻ ഫിലിപ്പ്. അല്ല - ഭാഗ്യൻ, അതുമല്ലെങ്കിൽ തെണ്ടി , വായ് നോക്കി, കാലമാടൻ</span>…<span style="font-family: AnjaliOldLipi;">പണമില്ലാത്തതുകൊണ്ടണോ എന്താണെന്നറിയില്ല ഫിലിപ്പോസ് താഴമുറ്റം എന്ന മുഴുവൻപേര് ആരും വിളിച്ചുകേട്ടിട്ടില്ല. ക്ഷമിക്കണം മരണകിടക്കയിലെങ്കിലും കള്ളം പറയരുതല്ലോ..അപ്പൻ ആദ്യം പള്ളിക്കുടത്തികൊണ്ടാക്കിയപ്പോ പേരു ചോദിച്ച <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>മേരി റ്റീച്ചർക്കും ഹാജർ നോക്കിയിരുന്ന മാഷൻമാർക്കും ശേഷം അരും ആ പേരു വിളിച്ചിട്ടില്ലെന്നുള്ളതാ ശരി. ദേ കുറച്ചുമുമ്പ് ഒരു പെങ്കൊച്ച് പറഞ്ഞേച്ച് പോയല്ലോ - ഭാഗ്യം</span>…<span style="font-family: AnjaliOldLipi;">അതാണെനിക്ക് ഭാഗ്യൻ എന്ന വിളിപ്പേർ തന്നത്. ഒരു കാലത്ത് ആ പേരെനിക്കിഷ്ടമായിരുന്നു. ഭാഗ്യനിർഭാഗ്യങ്ങളുടെ നീണ്ട അറുപത്തിനാലുവർഷങ്ങൾ</span>…<span style="font-family: AnjaliOldLipi;">. ജീവിതം ഒരു ഞാണിന്മേൽകളിയാണ്. ഭാഗ്യനിർഭാഗ്യങ്ങളുടെ ഞാണിന്മേൽ കളി.</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">അദ്യം ഭാഗ്യം പരീക്ഷിക്കുന്നത് കൂനമ്പാട്ടെ ഉത്സവത്തിനാ</span>…<span style="font-family: AnjaliOldLipi;"></span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">സീൻ - 3</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">രാത്രി</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">ഇരുട്ട്.</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">രാത്രിയുടെ അന്ത്യയാമത്തിലും പ്രകാശത്തിൽ കുളിച്ചുനിൽക്കുന്ന ഒരു ക്ഷേത്രം ആകലെ കുന്നിൻപുറത്തായി കാണാം. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>അവിടെ ഉത്സവം നടക്കുന്നു. മൈക്കിലൂടെ മുഴങ്ങികേൾക്കുന്ന നാടകത്തിന്റെയോ മറ്റോ ശബ്ദം.</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">ദ്യശ്യങ്ങൾക്കൊപ്പം ഫിലിപ്പിന്റെ ശബ്ദം :<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ഞാനന്ന് അഞ്ചിലോ ആറിലോ പടിക്കുന്ന സമയം. ഉത്സവം പെരുനാളൊന്നൊക്കെ പറയുന്നത് അന്നൊരു ഹരാ</span>…<span style="font-family: AnjaliOldLipi;">രാത്രീല് അമ്പലമുറ്റത്ത് അമ്മേടെ മടീല് തലവച്ചുകിടന്നുറങ്ങും</span> …<span style="font-family: AnjaliOldLipi;">ഇടയ്ക്ക് ഞെട്ടിയുണരുമ്പോ ആദ്യം കാണുന്നാത് ആകാശത്ത് നക്ഷത്രങ്ങളായിരിക്കും. സ്റ്റേജില് പകുതിയായ നാടകമോ ബാലയോ മറ്റോ ഉണ്ടാകും. അപ്പോ അതുവരെ നടന്ന കഥ മുഴുവൻ അമ്മ പറഞ്ഞു തരും.</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">( രാത്രിയിൽ ക്ഷേത്രത്തിലെ സ്റ്റേജിൽ നാടകം അരങ്ങേറുന്നു.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>സ്റ്റേജിനു മുമ്പിലായി തിങ്ങികൂടിയിരുന്ന് ശ്രദ്ധാപൂർവ്വം നാടകം കാണുന്ന ഗ്രാമവാസികൾ.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>അതിനു നടുവിലായി അമ്മയുടെ മടിയിൽ തലവച്ചുറങ്ങുന്ന ഫിലിപ്പ്.) </span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">ഫിലിപ്പിന്റെ ശബ്ദം :<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ഒരിക്കൽ ഏതാണ്ട് പുലർച്ചെ മൂന്ന് മണിയായി കാണും അതുപോലൊരുറക്കത്തിൽ അമ്മ എന്നെ കുലുക്കി വിളിച്ചു. </span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">സീൻ-3 </span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">രാത്രി</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">ക്ഷേത്രമൈതാനി.</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">മടിയിൽ കിടന്നുറങ്ങുന്ന ഫിലിപ്പിനെ അമ്മ കുലുക്കി വിളിക്കുന്നു: ഡാ ചെക്കാ .. എഴുന്നേക്കട.. ഈ ചെക്കന് ഇതിലും ഭേദം വീട്ടിൽ കിടന്നുറങ്ങിയാപോരെ..</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">ഉറക്ക ഷീണത്തില് കണ്ണുതിരുമ്മി എഴുന്നേൽക്കുന്ന ഫിലിപ്പ് ചുറ്റും പകച്ച് നോക്കുന്നു:<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>എനിക്കുറക്കം വരുന്നു..<span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">ഫിലിപ്പിന്റെ അമ്മ : നീ പോയി അപ്പനെവിടാന്ന് നോക്ക് ..നമുക്ക് പോകാം. </span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">ഫിലിപ്പിന്റെ ശബ്ദം : ഞാൻ ഉത്സവപറമ്പിലെല്ലാം അപ്പനെ തിരഞ്ഞ് നടന്നു.. പരിചയക്കാരോടൊക്കെ അന്വേഷിച്ച്..</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">(രത്രി ഉത്സവപറമ്പിലെ തിരക്കിനിടയിലൂടെ അപ്പനെ തിരഞ്ഞ് നടക്കുന്ന ഫിലിപ്പ്.</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">അമ്പലമതിലിൽ ചാരിയിരുന്ന് ഉറങ്ങുകയായിരുന്ന ഒരാളോട് അന്വേഷിക്കുന്ന വിദൂര ദ്യശ്യം.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>അയാൾ അലക്ഷ്യമായി ദൂരേക്ക് വിരൽ ചൂണ്ടി എന്തോ പറയുന്നു.)</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">സീൻ - 4 </span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">രാത്രി</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">അമ്പലത്തിനോട് ചേർന്നു കിടക്കുന്ന വിശാലമായ ഉണങ്ങി വരണ്ട വയൽ. </span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">വയലിനു നടുവിൽ അവിടവിടെയായി മുനിഞ്ഞു കത്തുന്ന വെളിച്ചം ഫിലിപ്പിന്റെ മുഖത്ത് ഭീതിയുണ്ടാക്കുന്നു. അവൻ വെളിച്ചത്തിനടുത്തേക്ക് ചെല്ലുമ്പോൾ വെളിച്ചം കത്തിച്ചുവച്ച്ല<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>മണ്ണെണ്ണവിളക്കുകളാണെന്നും <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>അതിനും<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ചുറ്റും കൂടി നില്ക്കുന്നവർ കുലുക്കികുത്ത്കളിയിൽ ഏർപ്പെട്ടിരിക്കുകയാണെന്നും മനസ്സിലാക്കുന്നു . അവരുടെ അവേശം നിറഞ്ഞ ബഹളത്തിൽ അമ്പലത്തിൽ നിന്നുള്ള നാടകശബ്ദം മുങ്ങിപോകുന്നു.</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">സീൻ - 4</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">രാത്രി</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">വയൽ,ഇരുട്ട്.</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">ആളനക്കമില്ലാത്ത ആ സ്ഥലത്ത് ചീവിടുകളുടെ കരച്ചിൽ.</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">വയൽ വരമ്പിലേക്ക് തലചായ്ച് എന്തൊക്കെയോ പുലമ്പികൊണ്ട് കിടക്കുന്ന ഒരാൾ. അയാൾ നാന്നായി മദ്യപിച്ചിട്ടുണ്ട്.</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">ഫിലിപ്പ് അപ്പാ.. എന്ന വിളിയോടെ അടുത്തേക്കോടി ചെല്ലുന്നു.</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">ഫിലിപ്പിന്റെ അപ്പൻ : ( കുഴഞ്ഞ ശബ്ദത്തിൽ കരഞ്ഞുകൊണ്ട് ) എല്ലാം പോയി മോനെ</span>…<span style="font-family: AnjaliOldLipi;">എല്ലാം ആ കാലമാടന്മാർ കൊണ്ടുപോയി</span>…<span style="font-family: AnjaliOldLipi;">ഞാനിനി എങ്ങനെ വീട്ടിലേക്ക് വരും..? എങ്ങനെ അവൾടെ മുഖത്ത് നോക്കും ? അരിമേടിക്കാൻ വച്ചിരുന്നപൈസ്സയാ..</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">പിലിപ്പ് കുലുക്കികുത്തുനടക്കുന്ന വെളിച്ചം നിറഞ്ഞ ഭാഗത്തേക്ക് നോക്കുന്നു.</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">.</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">സീൻ - 4</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">രാത്രി</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">കത്തിച്ചു വച്ച വിളക്കിനരുകിലെ കുലുക്കികുത്തിലേക്ക് നോക്കി നിൽക്കുന്ന ഫിലിപ്പിന്റെ മുഖം പ്രകാശിക്കുന്നു</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">ഫിലിപ്പിന്റെ ശബ്ധം : അതെനിക്കൊരു അദ്ഭുതമായിരുന്നു. വലിയ പണിയൊന്നുമില്ല. വെറും ഭാഗ്യപരീക്ഷണം. പത്തുവച്ചാ ഇരുപത്.. ഇരുപതുവച്ചാ നാൽപ്പത്.. അതങ്ങനെ കൂടികൊണ്ടിരിക്കും.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>അമ്മച്ചി അനിയത്തിക്ക് ബലൂൺ വാങ്ങാൻ തന്ന അഞ്ചുരൂപയുണ്ട് കീശയില്. ബലൂൺ വാങ്ങികൊടുക്കാമെന്നുള്ള കരാറിലാണ് അവളെ വല്യമ്മച്ചിക്കൊപ്പമാക്കി ഉത്സവത്തിനു പോന്നത് . രണ്ടും കൽപ്പിച്ച് ആ ആഞ്ച് ഞാൻ കളത്തിൽ വച്ചു. (ചിരിക്കുന്നു) പിന്നൊരു കൊയ്ത്തായിരുന്നു.</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">( പാട്ടയിലെ കരുക്കൾ കുലുക്കി ഷീറ്റിലടിക്കുന്ന കുലുക്കികുത്തുകാരൻ. ഓരൊകുത്തിലും പിലിപ്പ് സന്തോഷം കൊണ്ട് തുള്ളിച്ചാടുന്നു. പൈസ വാരി പോക്കറ്റിൽ നിറയ്ക്കുന്നു, കുത്തുകാരന്റെ മുഖം വിളറുന്നു. മറ്റുള്ളവർ <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>അദ്ഭുതത്തോടെ അവനെ നോക്കുന്നു.)</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">ഫിലിപ്പിന്റെ ശബ്ദം : തിരിച്ചുപോകുമ്പൊ</span>…<span style="font-family: AnjaliOldLipi;">.ഞാൻ അപ്പന്റെ തോളിലായിരുന്നു..പോക്കറ്റുനിറയെ കാശും കൈനിറയെ ബലൂണും</span>…<span style="font-family: AnjaliOldLipi;"></span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">(ഇടവഴിയിലൂടെ ഫിലിപ്പിനെ തോളിലേറ്റി വേച്ച് വേച്ച് പോകുന്ന അപ്പൻ, തലേന്ന് കുടിച്ച് അയാളുടെ മദ്യം ഇറങ്ങിയിട്ടില്ല. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>കൂടെ അവന്റെ അമ്മയുമുണ്ട്. ഫിലിപ്പിന്റെ കൈയ്യിൽ ബലൂൺ)</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">ഫിലിപ്പിന്റെ അപ്പൻ : ഇവൻ ഭാഗ്യമുള്ളോനാടീ</span>…<span style="font-family: AnjaliOldLipi;">നീ നോക്കിക്കൊ ഇവൻ നമുക്ക് തുണയാകും..</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">സീൻ - 5 </span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">പകൽ</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">ഗ്രാമത്തിലെ ഒരു സർക്കാർ സ്കൂൾ. ഓലമേഞ്ഞ അതിന്റെ സ്ഥിതി ദയനീയമാണ്</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">നാലാം ക്ലാസ്, കുട്ടികൾ ബഹളമുണ്ടാക്കുന്നു. ചിലർ അടിപിടികൂടുന്നു. പിലിപ്പിനേയും ആ കൂട്ടത്തിൽ കാണാം. </span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">അദ്ധ്യാപകൻ ചൂരലുമായി പ്രവേശിക്കുന്നു. കുട്ടികൾ നിശബ്ദരാകുന്നു.</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">അദ്ധ്യാപകൻ ചോദ്യം ചോദിക്കുന്നു. ഉത്തരം പറയാതെ എഴുന്നേറ്റു നിൽക്കുന്ന<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>കൂട്ടത്തിൽ ഫിലിപ്പില്ല.</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">ഫിലിപ്പിന്റെ ശബ്ദം : മാഷ്ന്മാരുടെ അടീന്ന് രക്ഷപെടുമ്പോ കൂട്ടുകാർ പറയും..പിലിപ്പ് ബാഗ്യയമുള്ളോനാന്ന് ..പക്ഷെ ആ കൊല്ലം പരീക്ഷയ്ക്ക് തോറ്റു. തോൽക്കതെ പടിക്കണമെന്ന് അപ്പൻ നിർബ്ന്ധം പിടിച്ചപ്പോ പടിത്തവും നിർത്തി. അതുമാത്രമല്ല കേട്ടോ അരിമേടിക്കാൻ പൈസയില്ലാണ്ട് കുടീലെ ഭക്ഷണത്തിന്റെ നേരോം കാലവുമൊക്കെ തെറ്റാനും തുടങ്ങി.</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">സീൻ -6</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">പകൽ </span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">ഓലമേഞ്ഞ ഒരു കുടിൽ. ചാണകം മെഴുകിയ വരാന്ത.</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">പ്രായം കൂടിയ ഒരു സ്ത്രീ ഇരുന്ന് മുറുക്കുന്നു. ആടുത്തായി ആക്രിക്കാരനു പുസ്തകങ്ങൾ തൂക്കി വിൽക്കുന്ന ഫിലിപ്പ്.</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">സ്ത്രീ : (പല്ലില്ലാത്ത മോണകാട്ടി ചിരിച്ചുകൊണ്ട്) ചെക്കനു പടിക്കാൻ ഭാഗ്യമില്ലെന്നു പറഞ്ഞാമതി..</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">സീൻ - 6 A</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">ഫിലിപ്പിന്റെ ശബ്ദം : ഏതാണ്ട് ആ സമയത്ത് തന്നെയാ</span>…<span style="font-family: AnjaliOldLipi;"> ഇ ഏം ഏസ്സ് സാറ് ലോട്ടറീന്നു പറയുന്ന ഒരിടപാട് തുടങ്ങീത്.. പിന്നെ അപ്പൻ കൂലിപണിക്കു പോകുന്നത് നിർത്തി. പണിചെയ്യാണുള്ള പാങ്ങുമില്ലായിരുന്നു.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>പക്ഷെ എനിക്കൊരു<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>പണിയായി. വർക്കിചേട്ടന്റെ ലോട്ടറിസൈക്കിളുവരുന്നതും കാത്തുനിൽക്കണം</span>…<span style="font-family: AnjaliOldLipi;"> പത്രം നോക്കണം..</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">ഏടപാട് മോശമല്ലായിരുന്നു കേട്ടൊ..ആ സമയത്ത് ആദ്യമായിട്ടാ വലിയ വലിയ നോട്ടുകളുകാണുന്നത്. കുറച്ചുകാശ് അധികം പോയാലും എല്ലാം പലിശയുൾപ്പടെ തിരിച്ചുകിട്ടും.</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">(കുടിലിന്റെ മുറ്റത്ത് ആരെയോ കാത്തെന്നവണ്ണം ഫിലിപ്പ്. സൈക്കിളിൽ വരുന്ന ലോട്ടറിവില്പന്ക്കാരൻ <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ഇടവഴിയിലെത്തി ബെല്ലടിക്കുന്നു. വരാന്തയിലെ കയറുകട്ടിലിൽ കിടക്കുന്ന അവന്റെ അപ്പൻ കുരിശു വരയ്ക്കുന്നു.)</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">അന്നുമുതലാ ഭാഗ്യൻ എന്നപേരു കിട്ടിയത്..അതൊരു നല്ല കാലമായിരുന്നു . എന്തു ഭാഗ്യ പരീക്ഷണത്തിനും ഞാൻ വേണം. നറുക്കെടുപ്പ്, കല്യാണം. പിറന്നാള്, വീടുകേറിതാമസം, നിമിത്തം.. തിരക്കോടു തിരക്ക്</span>… <span style="font-family: AnjaliOldLipi;"></span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">(ഗ്രാമത്തിലെ ഒരിടവഴിയിലൂടെ തലയുയർത്തിപിടിച്ച് നടക്കുന്ന ഫിലിപ്പ്. വഴി പോക്കർ <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ആദരപൂർവ്വം കുശലാന്വേഷണം നടത്തുന്നു. ഒരോ ഇടവഴികൾ പിന്നിടുമ്പോഴും അവൻ വളരുന്നു. കൌമാരം യവ്വ്വനത്തിനു വഴിമാറികൊടുത്തപ്പോൾ ഫിലിപ്പ് ഒരു നല്ല<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ചെറുപ്പക്കാരനായി മാറുന്നു.)</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">സീൻ -7</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">പകൽ</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">ഗ്രാമത്തിലൂടെ ഒഴുകുന്ന പുഴ.</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">പുഴയോട് ചേർന്നുള്ള കുളിക്കടവിൽ നിന്നു തുണികഴുകുന്ന ഒരു സ്ത്രീ . അൽപ്പം അകലെയായി ചൂണ്ടയിടുന്ന <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ഫിലിപ്പിനെ അവൾ ഇടയ്ക്കിടെ നോക്കുന്നു. അവൾ നാണത്തോടെ ചിരിക്കുന്നു.</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">ഫിലിപ്പിന്റെ ശബ്ദം : <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ലതിക .. അവൾ ആ ഗ്രാമത്തിലെ ചെറുപ്പക്കാരുടെ കിട്ടാകനിയായിരുന്നു. എല്ലാവരുടേയും ഉള്ളിൽ <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>അവൾ ഒരു പുഴയായി നിശബ്ദം ഒഴുകി. ഭാഗ്യവാനായ ഞാനുള്ളപ്പോൾ മറ്റാർക്കാണ് ആ പുഴയിൽ നീരാടാൻ ഭാഗ്ഗ്യമുള്ളത് .( നാണത്തോടെ ചിരിക്കുന്നു ) മരങ്ങാട്ടെ ഉണ്ണി<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ആ രാസലീലയുടെ കഥകേട്ട് അസൂയയോടെ എന്നെ തല്ലിയില്ലന്നേയുള്ളു. </span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">(പുഴയോട് ചേർന്നുള്ള കൈവരിയിൽ നിരന്നിരിക്കുന്ന ഫിലിപ്പും മൂന്നോ നാലോ സുഹത്തുക്കളും. അതിലൊരുവൻ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ഫിലിപ്പിനെ തല്ലാനായി ചെല്ലുന്നു: ഈ തെണ്ടീടെ ഒരു ഭാഗ്യം</span>…<span style="font-family: AnjaliOldLipi;">. </span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">ഫിലിപ്പ് ചിരിച്ചുകൊണ്ട് അടികൊള്ളാതെ ഓടി രക്ഷപെടാൻ നോക്കുന്നു. കൂട്ടുകാർക്കിടയിലെ തമാശ.)</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">സീൻ -8</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">പകൽ</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">ഗ്രാമത്തിലെ ബാർബർഷാപ്പിനുൾവശം.</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">തൂക്കിയിട്ട ലോട്ടറിബോർഡിനുമുമ്പിലെ തിരക്ക്. അതിൽ ഫിലിപ്പിനേയും കാണാം.</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">കടക്കാരൻ ഏടുത്തുകൊടുക്കുന്ന ലോട്ടറി ടിക്കറ്റുകൾ പ്രതീക്ഷയോടെ ഭാഗ്യം ചുരണ്ടിനോക്കുന്നവർ. </span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">വ്യദ്ധന്റെ ശബ്ദം : പക്ഷെ എപ്പോഴെന്നറിയില്ല എല്ലാം തകർന്നുതുടങ്ങിയത്. ഒരു പക്ഷെ ലതികയുടെ ശാപമായിരിക്കം, അല്ലെങ്കിൽ ഉണ്ണി പറഞ്ഞതുപോലെ കുറെ മനസ്സുകളുടെ നഷ്ടപെട്ട ആഗ്രഹങ്ങളുടെ ശാപമായിരിക്കം. ഇല്ല, ലോട്ടറി ഒരിക്കലും ചതിക്കുമെന്നു വിശ്വസിക്കൻ വയ്യ ( തൊണ്ടയിടറുന്നു). ഒരിക്കൽ അവൻ<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ഭാഗ്യനെ തേടിയെത്തും. ( ഒന്നു നിർത്തി ) ബാർബർ സരസന്റെ കടയിൽ നിന്നും ചുരണ്ടുന്ന ലോട്ടറിയെടുത്ത് തിരിച്ചിറങ്ങുമ്പോഴാണ് കയ്യിൽ പണമില്ലെന്ന സത്യം തിരിച്ചറിയുന്നത്. അക്കാലത്ത് വേദനയിൽ നിന്നും മുക്തിനേടാനായി കുറേശ്ശെ മദ്യവും സേവിച്ചുതുടങ്ങിയിരുന്നു. കടം ചോദിക്കാൻ ആ നാട്ടിൽ ആരും ബാക്കിയുണ്ടായിരുന്നില്ല. ഭാഗ്യം നഷ്ടപെട്ടപ്പോ നാട്ടുകാരും കൈ വിട്ടു.</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">( ഗ്രാമത്തിലെ ഒരു ബാർബർഷാപ്പിൽനിന്നും പുറന്തള്ളപ്പെടുന്ന ഫിലിപ്പ്. മദ്യഷാപ്പിലേക്ക് കയറിപോകുന്ന ഫിലിപ്പ്. അവിടെ നിന്നും അയാൾ പുറത്താക്കപ്പെടുന്നു.)</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">സീൻ - 9</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">രാത്രി.</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">ഫിലിപ്പിന്റെ കുടിൽ( ഇന്റീരിയൽ)</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">മദ്യപിച്ച ലക്കുകെട്ട് ഫിലിപ്പ് വരാന്തയിൽ കിടക്കുന്നു. ( ഇപ്പോൾ അയാൾ വ്യദ്ധനായിട്ടുണ്ട്)</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">അകത്തുനിന്നും ഒരു സ്ത്രീയുടെ ശബ്ദം : കുടിച്ച് ബോധമില്ലാതെ കാലമാടൻ വന്നുകിടപ്പുണ്ട്. പിള്ളാർ കാലത്തിതുവരെ ഒരു വറ്റ് കഴിച്ചിട്ടില്ല. ഇനി ആരോടു ചോദിക്കാനാ.. എന്റെ ദൈവമേ..(സ്ത്രീ കരയുന്നു)<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>വലിയ ഭാഗ്യവാനല്ലേ. ആ മൂലേൽ ചാക്കിൽ കെട്ടിവച്ചിട്ടുണ്ട്, ഭാഗ്യം.. വിശക്കുമ്പോ ഏടുത്ത് പുഴുങ്ങിതിന്നാം, </span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">(അകത്തുനിന്നും സ്ത്രീ പുറത്തേക്ക് വരുന്നു. ചാക്കിൽ കെട്ടിവച്ചിരുന്ന ലോട്ടറിടിക്കറ്റുകൾ ഫിലിപ്പിനു മുകളിലേക്ക് വലിച്ചെറിയുന്നു. അതവിടയാകെ വീണ് ചിതറുന്നു.) കിടക്കുന്ന കിടപ്പുകണ്ടില്ലേ. ചാവാനകൊണ്ട്</span>… ( <span style="font-family: AnjaliOldLipi;">അവർ ഫിലിപ്പിനെ ചവിട്ടാനായി കാലുയർത്തുന്നു)</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">ഫിലിപ്പ് കിടന്നകിടപ്പിൽ ഒന്നു ഞരങ്ങുന്നു.</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">സീൻ - 10</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">പകൽ</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">ആശുപത്രി</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">ഫിലിപ്പ് ഇപ്പോൾ കട്ടിലിലാണ് കിടക്കുന്നത്.</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">ഫിലിപ്പിന്റെ ഭാര്യ അടുത്തകിടക്കയിലെ രോഗിയോടൊപ്പമുള്ള സ്ത്രീയോട് ചർച്ച തുടരുന്നു.</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">ഫിലിപ്പിന്റെ ശബ്ദം : ഒരിക്കൽ എന്തുചെയ്യണമെന്നറിയാതെ വീട്ടിലിരിക്കുമ്പോഴാ ദ്രവ്യന്റെ ഷാപ്പില് പുതിയ ലോട്ടറി വന്നിട്ടുണ്ടെന്നറിയുന്നത്. പെമ്പ്രന്നോരടെ ഡപ്പീന്ന് ഒള്ള ചില്ലറയും പേറുക്കി നേരെ ആങ്ങോട്ട് വച്ചുപിടിച്ചു. </span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">(കൂടിൽ ഒരുമൂലയിൽ ബീഡിപുകച്ചിരിക്കുന്ന ഫിലിപ്പ്. പെട്ടെന്ന് എന്തോതീരുമാനിച്ചെന്നവണ്ണം ആടുക്കളയിൽ കയറി ഡെപ്പികളോക്കെ തുറന്നുനോക്കുന്നു. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>അയാൾ എന്തോ ലക്ഷ്യത്തിലേക്കന്ന വണ്ണം ഇടവഴിയിലൂടെ വേഗത്തിൽ നടക്കുന്നു. ഷാപ്പിൽ നിന്നും മദ്യം വാങ്ങി ആർത്തിയോടെ കൂടിക്കുന്ന ഫിലിപ്പ്.</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">സീൻ -10 A</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">പകൽ</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">ആശുപത്രി (ഇന്റീരിയൽ)</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">ഫിലിപ്പ് കൈകൾകൊണ്ട് കഴുത്തിൽ മുറുകെപിടിക്കുന്നു. ഞരങ്ങുന്നു. അയാളുടെ മുഖം വലിഞ്ഞു മുറുകുന്നു. ശ്വാസം കിട്ടാതെ കണ്ണുകൾ തുറിക്കുന്നു.</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">ഫിലിപ്പിന്റെ ശബ്ദം ( വളരെ പ്രയാസപ്പെട്ട് ): കുടിക്കുമ്പോ വീണ്ടും വീണ്ടും കുടിക്കാനുള്ള ആർത്തിയായിരുന്നു. ദാഹിച്ച് തോണ്ടവരളുന്നതുപോലെ</span>…<span style="font-family: AnjaliOldLipi;">.. ഒരിറ്റുവെള്ളത്തിനായി ദ്രവ്യനോട് കെഞ്ചി. </span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">കിടക്കയിൽ കിടന്ന് ശൂന്യമായ റ്റേബിളിനുമുകളിൽ വെള്ളത്തിനായി പരതുന്ന ഫിലിപ്പിന്റെ കൈകൾ.</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">ഭാര്യുയുടെ ശബ്ദം അയാൾ കേൾക്കുന്നു.: കണ്ണ് പോയി വീട്ടീവന്നുകിടന്നാ നമ്മളെങ്ങനെ നോക്കും ശാന്തേ.. ഇവനൊക്കെ ചത്തുപോകുന്നതാ ഭാഗ്യം.. മരിക്കുന്നവരുടെ കുടുംബത്തിനു എട്ടുലക്ഷം രൂപയാ സർക്കാര് കൊടുക്കുന്നത്</span>…<span style="font-family: AnjaliOldLipi;"></span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: AnjaliOldLipi;">ഫിലിപ്പ് ഒന്നു പിടഞ്ഞു . ടേബിളിനുമുകളിൽ പരതുകയായിരുന്ന<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>അയാളുടെ കൈ അവസാനശ്വാസത്തിനായി ശ്രമിച്ച് നിശ്ചലമായി.</span></div><span style="font-family: AnjaliOldLipi; font-size: 12pt; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: 'Times New Roman'; mso-fareast-language: EN-US;">ഭാര്യയുടെ നിലവിളി അവിടെയാകെ മുഴങ്ങി</span>K S Sreekumarhttp://www.blogger.com/profile/03872951659299217599noreply@blogger.com19tag:blogger.com,1999:blog-6668836982056886596.post-44062874525676635472010-08-30T21:53:00.000-07:002010-08-30T22:49:59.323-07:00മണലാരണ്യത്തിലെ മണിമുഴക്കങൾസീൻ - 1<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiM4KGhyqj05BL8EvOIfNxaLrDUmKCPYA5rg6yQ8F1erIGwuNuc5hKyrb96TvwDaxHuyJYp5zeoEpMAt-BNaOTghv8NvdTWLpFeAQ13hl670BOSb5wUdrgQ-Kdcob2g_Jhb8xMg2JFFGrWE/s1600/CamelsDubaiDesert.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; cssfloat: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" ox="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiM4KGhyqj05BL8EvOIfNxaLrDUmKCPYA5rg6yQ8F1erIGwuNuc5hKyrb96TvwDaxHuyJYp5zeoEpMAt-BNaOTghv8NvdTWLpFeAQ13hl670BOSb5wUdrgQ-Kdcob2g_Jhb8xMg2JFFGrWE/s320/CamelsDubaiDesert.jpg" /></a></div>പകൽ<br />
<br />
ഗൾഫ്<br />
<br />
<div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;">നീണ്ട് നിവർന്നുകിടക്കുന്ന മരുഭൂമിയിൽ നിന്നാരംഭിക്കുന്ന ക്യാമറ ഗൾഫിന്റെ വിവിധ ദൃശ്യങ്ങൾ ഒപ്പിയെടുത്ത് ക്യാബ്ബിനുകൾ നിരത്തിവച്ച മലയടിവാരത്തിലെ ഒരു ക്യാമ്പിൽ അവസാനിക്കുന്നു.</div><br />
<div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;">(മദോന്മത്തയായ മരുഭൂമി, ഈടയ്ക്ക് അവളുടെ കാവൽ ഭടന്മാരെപോലെ തലയുയർത്തി നിൽക്കുന്ന ഒട്ടകങൾ, അംംബരചുംബികളായ കെട്ടിടങ്ങൾക്കിടയിലൂടെ ചീറിപായുന്ന വിലകൂടിയ വാഹനങ്ങൾ, നിരനിരയായി ഈന്തപ്പനകൾ, പൊള്ളുന്ന വെയിലിൽ ഓവർകോട്ടും ഹെല്മറ്റും ധരിച്ച് കൺസ്ട്രക്ഷൻ പണിയിൽ ഏർപ്പെട്ടിരിക്കുന്നവർ, അതിൽ ഒരാൾ ബോട്ടിലിലെ വെള്ളം കുടിച്ച് ബാക്കി തലയിലേക്ക് കമഴ്ത്തുന്നു, വൻ പാറമലകൾക്കിടയിലെ ക്രഷർ യൂണിറ്റുകളും അതിൽ പ്ണിയെടുക്കുന്നവരും അവിടെ ഉയർന്നുപൊങ്ങുന്ന പൊടിയിൽ അവ്യക്തമാകുന്നു, അടുത്തായി ക്യാബിനുകൾ നിരത്തിവച്ച ലേബർ ക്യാമ്പുകൾ.)</div><div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhKLgYIOSteFixK6maCeXuziazhh7RNuOcYekfiqlnc18b7PjNwx3gPV73S2d2C4DCeTrFDgPMASOhRLLwPbzB9Z1LWXSp472dBWVmPHv5EAd6vkUOFDvOAwtbfoXuzC2qEGCCJaNYpATK0/s1600/GD9123392@FOR-G2-ONLYABU-DHABI,-5773.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; cssfloat: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" ox="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhKLgYIOSteFixK6maCeXuziazhh7RNuOcYekfiqlnc18b7PjNwx3gPV73S2d2C4DCeTrFDgPMASOhRLLwPbzB9Z1LWXSp472dBWVmPHv5EAd6vkUOFDvOAwtbfoXuzC2qEGCCJaNYpATK0/s320/GD9123392@FOR-G2-ONLYABU-DHABI,-5773.jpg" /></a></div>സീൻ -2<br />
<br />
പകൽ<br />
<br />
ലേബർ ക്യാമ്പിലെ ഒരു മുറിയ്ക്കുൾവശം.<br />
<br />
ഇരുണ്ട വെളിച്ചം.<br />
<br />
ഏസിയുടെ മൂളൽ.<br />
<br />
ചെറിയ മുറിയുടെ ഇരുവശങളിലായി നാല് അടുക്കുകൾ വീതമുള്ള എട്ടുകട്ടിലുകൾ. അതിൽ ചിലർ മൂടിപുതച്ച് കിടന്നുറങ്ങുന്നുണ്ട്. മുറിയുടെ സൗകര്യം പരമാവധി ഉപയോഗപ്പെടുത്തി അടുക്കിവച്ചിരിക്കുന്ന തുണികളും മറ്റു സാധനങ്ങളും. <br />
<br />
പെട്ടെന്ന് പശ്ചാത്തലത്തിൽ അമ്പലത്തിലെന്നപോലെ മണിമുഴങ്ങുന്നു !<br />
<br />
ശബ്ദത്തിന്റെ അസഹ്യതയിൽ കട്ടിലിൽ മൂടിപുതച്ചുകിടന്നവരിൽ ഒരാൾ ഒന്നു ഞരങ്ങി. ശബ്ദം നീണ്ടുപോയപ്പോൾ അയാൾ പുതച്ചിരുന്ന ബ്ളാങ്കെറ്റിനുള്ളിലൂടെ ശബ്ബ്ദം കേട്ട ഭാഗത്തേക്ക് നോക്കി.<br />
<br />
അയാളുടെ കാഴ്ചയിൽ മുറിയുടെ ഒരു മൂലയിൽ ഭിത്തിയിൽ പതിച്ച ദൈവങ്ങളുടെ ഫോട്ടോയ്ക്കു മുന്നിലായി ഈറനുടുത്ത് ഒരു പൂജാരിയേപോലെ അയാളുടെ സുഹൃത്ത് - മുൻഷി.<br />
<br />
(പുതപ്പിനടിയിൽ നിന്നുള്ള വികലമായ കാഴ്ച) <br />
<br />
ഒരുകയ്യിലെ മണി കിലുകികൊണ്ട് മറുകയ്യിലെ ചന്ദനത്തിരി ഫോട്ടേയ്ക്കുമുന്നിൽ വട്ടം വരയ്ക്കുന്നു. കൃഷ്ണനും ക്രിസ്തുവും മുസ്ലീം പള്ളിയും ചേർന്ന ചിത്രമാണ് ഫോട്ടോയിൽ. ഫോട്ടോയുടെ മുമ്പിലെ കളർ ലൈറ്റുകൾ അയാളുടെ മുഖത്ത് പല ഭാവങ്ങൾ സൃഷ്ടിച്ചു.<br />
<br />
ചന്ദനത്തിരിയും മണിയും ഫോട്ടോയ്ക്കു മുന്നിലായി ഒതുക്കിവച്ച് മുൻഷി കുറച്ചുനേരം പ്രാർതഥന നിരതാനായി കൈകൂപ്പിനിന്നു.<br />
<br />
മുൻഷി കിടക്കയിൽ വന്നിരുന്നു<br />
<br />
പുതപ്പിനടിയിലുള്ള ആൾ മുൻഷിയുടെ ചലനങ്ങൾക്കനുസരിച്ച് കാഴ്ച് വ്യക്തമാക്കി .<br />
<br />
മുൻഷിയുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞോഴുകുന്നു. അയാൾ കുറച്ചുനേരം കൈകളിൽ തലചായ്ച്ച് എല്ലാം നഷ്ടപെട്ടവനെപോലെ ഇരുന്നു.<br />
<br />
പിന്നീട് പെതുക്കെ തലയണയ്കടിയിൽ നിന്നും നാലായി മടക്കിയ ഒരു പേപ്പർ എടുത്ത് നിവർത്തി അതിലേക്ക് നോക്കിയിരുന്നു.<br />
<br />
പെട്ടെന്ന് ആയാളുടെ മുഖം ദേഷഷ്യത്താൽ വലിഞ്ഞുമുറുകി. കയ്യിലിരുന്ന പേപ്പർ പലകഷണങ്ങളായി വലിച്ചുകീറി അടുത്തിരുന്ന വേസ്റ്റ്ബോക്ക്സിലേക്കെറിഞ്ഞു. എഴുന്നേറ്റ് തീരുമാനമെടുക്കാനാവാത്തവ്നെ പോലെ മുറിയിൽ രണ്ടുചാൽ നടന്ന് കതകുകൾ വലിച്ച് തുറന്ന് പുറത്തേക്കുപോയി.<br />
<br />
<br />
<br />
സീൻ - 2 A<br />
<br />
പകൽ<br />
<br />
ലേബർക്യാമ്പിലെ മുറിയ്ക്കുൾവശം<br />
<br />
അരണ്ടവെളിച്ചം<br />
<br />
ബ്ലാങ്കറ്റിനുള്ളിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന അൾ തല പുറത്തേയ്ക്കിട്ടു. അയാളുടെ മുകൾ ബെഡ്ഡിലുണ്ടായിരുന്ന ആളെ ഉണർത്താൻ ശ്രമിച്ചു.: "ദേ.. അച്ചായ ഒന്നെഴുന്നേറ്റേ...അച്ചായൻ ഇവിടെ നടക്കുന്നതുവല്ലതും ആറിയുന്നുണ്ടോ..?"<br />
<br />
മുകൾനിലയിലുണ്ടയിരുന്ന അച്ചായൻ ഉറക്കം നഷ്ടപ്പെടുത്തിയതിന്റെ അസഹ്യതയിൽ ഒന്നുരുണ്ട് മറിഞ്ഞു.: "എന്ത് കണ്ടോന്ന്.."<br />
<br />
താഴെയുണ്ടായിരുന്ന ആൾ : "അച്ചായൻ എഴുന്നേറ്റേ.. എന്നിട്ടുപറയാം..."<br />
<br />
അച്ചായൻ : "എന്റെ കബീറേ.... വെള്ളീയാഴ്ചയായിട്ട് ഒന്നുറങ്ങാനും സമ്മതിക്കില്ലേ..?"<br />
<br />
കബീർ എഴുന്നേറ്റ് ലൈറ്റിടുന്നു.<br />
<br />
വെളിച്ചത്തിന്റെ അസഹ്യതയിൽ മുഖം ചുളിച്ച് കിടക്കയിലിരിക്കുന്ന പ്രവാസത്തിന്റെ പരാധീനതകൾ ഏറ്റുവാങ്ങിയ പ്രായംചെന്ന അച്ചായൻ.<br />
<br />
അച്ചായൻ : "എന്തു പറ്റി..?"<br />
<br />
കബീർ വേസ്റ്റുബോക്സിൽ എന്തോ പരതുന്നു: നമ്മുടെ മുൻഷിബായ്ക്കെന്തോ സംഭവിച്ചിട്ടുണ്ട്.. ഒന്നുരണ്ട് ദിവസമായി തുടങിയിട്ട്...<br />
<br />
കബീർ നാല്പ്പത്തിയഞ്ച് വയസ്സോളം പ്രായം വരുന്ന ആളാണ്.<br />
<br />
അച്ചായൻ കിടക്കയിൽ നിന്നും താഴേക്കിറങ്ങുന്നു.<br />
<br />
കബീർ വേസ്റ്റുബോക്സിൽ നിന്നെടുത്ത പേപ്പർ കഷണങ്ങൾ കട്ടിലിനടുത്തായുള്ള റ്റേബിളിനുമുക്ളിൽ നിരത്തിവച്ച് യോജിപ്പിക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്നു. അടുത്തായിരിക്കുന്ന അച്ചായൻ സഹായിക്കുന്നു.<br />
<br />
അച്ചായൻ : "മുൻഷിടെ പെമ്പ്രന്നോരുടെ കത്താ...വായിക്കണോ..?"<br />
<br />
കബീർ : "ഒന്നും തുറന്നുപറയാത്ത റ്റൈപ്പാ.. അങ്ങേർ..എന്തെങ്കിലും കടുംകൈ ചെയ്താ..<br />
<br />
കൂട്ടിയോജിപ്പിച്ച പേപ്പർ കഷണങൾ.."<br />
<br />
പശ്ചാത്തലത്തിൽ ഒരു സ്ത്രീയുടെ ശബ്ദം:<br />
<br />
"എന്റെ പ്രീയപ്പെട്ട മുൻഷിയേട്ടനു, എനിക്ക് എന്ത് തീരുമാനമെടുക്കണമെന്നറിയില്ല. ചേട്ടൻ എത്രയും പെട്ടെന്നുവരണം. നമ്മുടെ മീനുമോൾടെ കാര്യമാണ്.<br />
<br />
ഇല്ലെങ്കിൽ അവളെ നമുക്ക്....(കരയുന്ന ശബ്ദം). പ്രശനം ഇപ്പോൾ നാട്ടുകാരേറ്റെടുത്തിരിക്കുകയാണ്. ലൗജിഹാദെന്നോ മറ്റോ പറയുന്നത്..കല്യാണം കഴിച്ച് കൊടുത്തില്ലെങ്കിൽ അവൾ സുൾഫിക്കറിനൊപ്പം ഒളിച്ചോടുമെന്നാണ് പറയുന്നത്..പയ്യനെ കുറിച്ച് ഞാനന്വേഷിച്ചു. അവൾടെ അതേ കോളേജിലാ അവനും പടിക്കുന്നത്. തിരൂരാ അവന്റെ വീട്.. നിങ്ങളറിയൂന്ന് അറിയില്ല എതിരംകോട്ടെ ഹുസൈൻ സാഹിബ്.. ആ ബന്ധത്തിലുള്ളതാ..അവന്റെ അച്ചൻ ഗൾഫിലാ...കബീർന്നോ മറ്റോ പേരു..."<br />
<br />
കബീർ തൽകുനിച്ച് കൈകൾ നെറ്റിയിൽ തിരുമ്മി, അയാളുടെ മുഖം ഏസിയിലും വിയർത്തു. മേശപ്പുറത്തിരുന്ന പേപ്പർ കഷണങ്ങൾ ചുരുട്ടികൂട്ടി വേസ്റ്റുബോക്സിലേക്കെറിഞ്ഞു.. <br />
<br />
അച്ചായന്റെ നിസ്സഹായത നറഞ്ഞ മുഖം<br />
<br />
കബീർ എഴുന്നേറ്റ് കൈകൾ കൂട്ടിതിർമ്മി രണ്ടുചാൽ നടന്നു. ആ മുഖം ദേഷ്യത്താൽ വലിഞ്ഞു മുറുകി.<br />
<br />
കബീർ: "കള്ള നായിന്റെ മോൻ.. അവനെ ഇതിനാണോ..കോളേജിലയച്ച് പഠിപ്പിക്കുന്നതെന്നറിയണം..."<br />
<br />
അച്ചായന്റെ മുഖത്ത് ചെറുചിരി...പിന്നീടതിനു വലുപ്പം വയ്ക്കുകയും പൊട്ടിച്ചിരിയായി മുറികുള്ളിൽ മുഴങുകയും ചെയ്യുന്നു.<br />
<br />
ശുഭം.K S Sreekumarhttp://www.blogger.com/profile/03872951659299217599noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-6668836982056886596.post-58836612188483069872010-08-16T01:21:00.000-07:002010-08-29T11:14:52.589-07:00മിസ്ഡ് കോൾ<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhES4qjBmgFn8a3Z16jwFwIU3UVSHJsv2G8H3B9QPk1_UXkHi9a8rp_nyRKdJsTSHa6wzlPmqfn9bQeVnwewtITnBPvnyDkRNEt2PVphMKBwGhfETox9Z7MX_9VlwVkSer86GmM00VsP8j0/s1600/priya.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; cssfloat: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="200" ox="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhES4qjBmgFn8a3Z16jwFwIU3UVSHJsv2G8H3B9QPk1_UXkHi9a8rp_nyRKdJsTSHa6wzlPmqfn9bQeVnwewtITnBPvnyDkRNEt2PVphMKBwGhfETox9Z7MX_9VlwVkSer86GmM00VsP8j0/s200/priya.jpg" width="159" /></a></div>സീൻ - 1<br />
പകൽ<br />
മണിമാളികയെന്ന് തോന്നിക്കുന്ന ഒരു വീടിന്റെ മുറിക്കുൾവശം.<br />
ആകെ അലങ്കോലപ്പെട്ടുകിടക്കുന്ന മുറി. ആരോ വലിച്ചെറിഞ്ഞതു പോലെ തകർന്നുകിടക്കുന്ന സാധനങ്ങൾ - പൊട്ടിയ ബെഡ് ലാംബ്, മൊബൈൽ, ചിതറികിടക്കുന്ന തുണികൾ, കീറിയിട്ടിരിക്കുന്ന പേപ്പറുകൾ.<br />
റൂമിനു നടുവിലായുള്ള കിടക്കയിൽ കൂനികൂടി കാല്മുട്ടുകളിൽ തലചായ്ച്ച് കുനിഞ്ഞിരിക്കുന്ന ഒരു പെൺകുട്ടി-പ്രീയ.<br />
ചിതറികിടക്കുന്ന മുടിയാൽ മുഖം വ്യക്തമല്ല. അവൾ കരയുന്നുണ്ട്.<br />
മുറിക്കുപുറത്തായി ഒരുപാടുപേർ ഒത്തുകൂടിയതിന്റെ ബഹളം കേൾക്കാം. ജനാലയ്ക്കപ്പുറത്തുനിന്ന് ചിലർ എത്തിനോക്കുന്നു. ചിലർ അകത്തേക്ക് നോക്കികൊണ്ട് നടന്നു പോകുന്നു. (മുറിയ്ക്കുള്ളിൽനിന്നുള്ള കാഴ്ച)<br />
പ്രീയ അതേയിരുപ്പ് തന്നെ.<br />
പുറത്ത് അടക്കിപ്പിടിച്ച സംസാരം പ്രീയയുടെ ചെവിയിൽ.<br />
ഒരു സ്ത്രീ : എപ്പൊഴായിരുന്നു തുടക്കം...?<br />
മറ്റൊരു സ്ത്രീ : (ആശ്ചര്യത്തോടെ ) രാത്രിൽ..!!<br />
ആദ്യം കേട്ട സ്ത്രീയുടെ ശബ്ദം : വല്ല പ്രേതമോ മറ്റോ കൂടിയതാണോ..: ?<br />
ഒരു ചെറിയകുട്ടി ജനലിലൂടെ എത്തിനോക്കി വിളിക്കുന്നു : പ്രീയാന്റി...പ്രീയാന്റി..<br />
പ്രീയ തലവെട്ടിച്ച് ദേഷ്യത്തിൽ നോക്കുന്നു.<br />
കുട്ടി പേടിച്ച് ഓടിപോകുന്നു.<br />
പ്രീയയൂടെ ഓർമ്മകളിലേക്കെന്നവണ്ണം ദൃശ്യം അവ്യക്തമാകുന്നു.<br />
<br />
സീൻ -2<br />
പകൽ (പ്രീയയുടെ ഓർമ്മ)<br />
കുന്നിൻമുകളിലെ കോളേജിൽനിന്നാരംഭിച്ച് ഹൈവേയിലേക്ക് പതിക്കുന്ന റോഡ്.<br />
കോളേജ് വിട്ട് ജംഗ്ഷൻ ലക്ഷ്യമാക്കി നടക്കുന്ന ആൺകുട്ടികളും പെൺകുട്ടികളും.<br />
റോഡിനൊരുവശത്തുകൂടി തമാശകൾ പറഞ്ഞ് ചിരിച്ചുകൊണ്ട് നടക്കുന്ന നാല് പെൺകുട്ടികൾ. കൂട്ടത്തിൽ പ്രീയയേയും കാണാം.<br />
മിഡിയും ടോപ്പുമിട്ട ഒരുകൊച്ചു പെൺകുട്ടിയേപോലെതോന്നിക്കുന്ന അവൾ ഒരു മിണ്ടാപൂച്ചയെ പോലെ സംസാരത്തിനു വെറുതെ ചെവികൊടുത്ത് നടക്കുന്നു.<br />
ഒരുവൾ : ഈ നാശം പിടിച്ച സമരം. ഇനി വീട്ടിൽ ചെന്നിട്ട് എന്തു ചെയ്യാനാ... ഇന്നു മുഴുവൻ ബോറായിരിക്കും.<br />
മറ്റൊരുവൾ : പാർവ്വതിയെ കണ്ട്പഠിക്ക്...അവൾ ബോറഡിമാറ്റാൻ അവളുടെ ആളെ വിളിച്ചിട്ടുണ്ട്.<br />
പാർവ്വതി : (ഗൗരവത്തിൽ ) എടി മണ്ടി ആദ്യത്തെ സമരം പ്രേമിക്കുന്നവർക്കു വേണ്ടിയായിരുന്നു. അറിയാമോ?<br />
എല്ലാവരും ചിരിക്കുന്നു.<br />
പാർവ്വതി : ( അതുവരേയും ഒന്നുപറയാതിരുന്ന കുട്ടിയെ നോക്കി) പിന്നേ... പ്രീയയ്ക്ക് പേടിക്കാനില്ല. അച്ചൻമുതലാളി ഇപ്പൊവരും സീലോയില്...ഒരു പത്തിരുപത് മുത്തശ്ശിമാരും അവരുടെമക്കളും ചെറുമക്കളുമൊക്കെയുള്ള ഒരു വലിയ കോളേജിലേക്ക് കൊണ്ടുപോകാൻ.<br />
എല്ലാവരും ചിരിക്കുന്നു. അടക്കിപ്പിടിച്ച് ചിരിക്കുന്ന പ്രീയയുടെ മുഖം.<br />
<br />
സീൻ - 3<br />
പകൽ<br />
പ്രീയയുടെ മുറി.<br />
കിടക്കയിൽ കുനിഞ്ഞിരിക്കുകയായിരുന്ന പ്രീയ പെതുക്കെ എഴുന്നേൽക്കൂന്നു.<br />
ജനാലയ്ക്കപ്പുറത്ത് എന്താണ് സംഭവിക്കുന്നതെന്നറിയാനുള്ള ബന്ധക്കാരുടെ ആകാംഷ.<br />
ജനാലയ്ക്കരുകിലായി കുപ്പിയിലിരുന്ന വെള്ളം ആർത്തിയോടെ കുടിക്കുന്ന പ്രീയ.<br />
ജനാലയ്ക്കപ്പുറത്ത് ഒരു സ്ത്രീയുടെ ശബ്ദം : ഉം...ദാഹമൊക്കെയുണ്ട്.<br />
പുരുഷശബ്ദം: നോർമലായീന്ന് തോനുന്നു.<br />
സ്ത്രീ: ഒന്നു തുറന്നു നോക്കിയാലോ ..:<br />
പുരുഷശബ്ദം : വേണ്ട അവിടെകിടന്നു പഠിക്കട്ടെ. അമ്മായിയമ്മയെ കൊല്ലാൻ ശ്രമിച്ചവളല്ലേ..!!<br />
പ്രീയ വെള്ളം കുടിച്ച് കിടക്കയിൽ കയറി അതേയിരുപ്പ് തുടരുന്നു..<br />
<br />
സീൻ - 4<br />
പകൽ (പ്രീയയുടെ ഓർമ്മ)<br />
കല്യാണമണ്ഡപം<br />
കൊട്ടും കുരവയും ചേർന്ന കല്യാണമേളം.<br />
മണ്ഡപത്തിൽ പ്രീയയും അപ്പുറത്തായി ഒരു ചെറുപ്പക്കാരനും. ചെറുപ്പക്കാരൻ പ്രീയയുടെ ക്ഴുത്തിൽ താലിചാർത്തുന്നു.<br />
ചുറ്റും കൂടിനിൽക്കുന്നവർ പൂക്കൾ വർഷിക്കുന്നു.<br />
രംഗം പകർത്താനായി ക്യാമറമാൻമാരുടെ ബഹളം.<br />
<br />
സീൻ - 5<br />
പകൽ (പ്രീയയൂടെ ഓർമ്മ)<br />
ഒരു മണിമാളികയുടെ മുറ്റം.<br />
വധൂവരന്മാരായ പ്രീയയേയും അപ്പുവിന്റേയും വീടുകയറൽചടങ്ങ്.<br />
കത്തിച്ചുപിടിച്ച വിളക്കുമായി ഒരമ്മ. മറ്റൊരു പെൺകുട്ടി കിണ്ടിയും വെള്ളവുമായി പിറകെ.<br />
ചുറ്റും ചെറുചിരിയുമായി രംഗത്തിനുസാക്ഷിയാകുന്നവർ.<br />
വീട്ടിന്റെപടിക്കലേയ്ക്ക് വയ്ക്കപ്പെടുന്ന പ്രീയയുടെ വലതുകാൽ.<br />
<br />
സീൻ-6<br />
വൈകുന്നേരം (ചെറുതായി ഇരുട്ട് വീണ് തുടങ്ങിയിട്ടുണ്ട് )<br />
പ്രീയയുടെ മുറി.<br />
കിടക്കയിൽ കൂനികൂടി കുനിഞിരിക്കുന്ന പ്രീയ. <br />
<br />
സീൻ-7<br />
പകൽ<br />
പ്രീയയുടെ മുറി. (പ്രീയയുടെ ഓർമ്മ)<br />
മുറി നാന്നായി അലങ്കരിച്ചിരിക്കുന്നു. സാധനസാമഗ്രികളെല്ലാം കൃത്ത്യമായി അടുക്കിവച്ചിരിക്കുന്നു.<br />
കിടക്കയിലിരിക്കുന്ന അക്ഷമനായി അപ്പു.<br />
മേശമേലിരുന്ന മൊബൈലെടുത്ത് അതിന്റെ ബട്ടണുകളിൽ അമർത്തി ട്യൂൺ കേൾപ്പിക്കുന്ന അപ്പൂ. മൊബൈൽ ചെവിയിൽ വച്ച് ആരോ വിളിച്ചതുപോലെ അഭിനയിക്കുന്നു.<br />
ആപ്പു : ഹലോ...ങാ..പ്രീയയോ..? ഉണ്ട് വിളിക്കാം..ശരി... ( പുറത്തേക്ക് നോക്കിവിളിക്കുന്നു.) പ്രീയേ ഇതാ..ഫോൺ...<br />
തിടുക്കപ്പെട്ട് മുറിയിലേക്ക് വരുന്ന പ്രീയ. എന്തോ പണിയിലായിരുന്നുവെന്ന് വ്യക്തമാക്കുന്ന മുഖം<br />
പ്രീയ : എവിടേ..?<br />
പ്രീയ മുറിയിലേക്ക് കയറുമ്പോൾ അപ്പു എഴുന്നേറ്റ് വാതിൽ ചാരുന്നു.<br />
അപ്പു: (ചിരിച്ചു കൊണ്ട് അടക്കിയ സ്വരത്തിൽ വതിലിൽ ചാരിനിന്നുകൊണ്ട്) നീ എവിടെ പോയികിടക്കുന്നു. എനിക്കിനി രണ്ട് ദിവസം കൂടിയേ ലീവുള്ളു എന്ന് നിനക്ക് വല്ല വിചാരവുമുണ്ടോ..?<br />
പ്രീയ : (കാര്യമാക്കാതെ ഗൗർവം നടിക്കുന്നു. ) അതിനു ഞാൻ പറഞ്ഞോ ഒരു മാസത്തേക്ക് ലീവെടുത്ത് കല്യാണം ക്ഴിക്കാൻ..?<br />
അപ്പു : പ്രീയയുടെ തോളിൽ പിടിച്ചുകൊണ്ട് ) എന്തുചെയ്യാം പൊന്നേ..നിന്നെക്കൂടി കൊണ്ടുപോകണമെന്നുണ്ട്.. പക്ഷെ വയ്യാത്ത അമ്മയെ തനിച്ചാക്കി...<br />
അപ്പുവിന്റെ മാറിലേക്ക് ചായുന്ന പ്രീയ.<br />
പശ്ചാത്തലത്തിൽ അപ്പുവിന്റെ അമ്മയുടെ ശബ്ദം : ആരാ മോളെ.<br />
പ്രീയ: (അപ്പുവിൽനിന്നകന്നുമാറി) മിസ്ഡ്കോളാമ്മേ....<br />
അവർക്ക് പുറകിലായി ചുവന്ന മഷിയിൽ തീയതികൾ അടയാൾപ്പെടുത്തിയ കലണ്ടർ വ്യക്തമാകുന്നു.<br />
<br />
സീൻ - 8 <br />
രാത്രി<br />
പ്രീയയുടെ മുറി.<br />
ഇരുട്ട്.<br />
ജനലിലൂടെ ആരോ അകത്തേക്ക് പായിക്കുന്ന ടോർച്ചിന്റെ വെളിച്ചം മുറിയിൽ ഭയാനകത സൃഷ്ടിക്കുന്നു. കിടക്കയിൽ കുനിഞ്ഞിരിക്കുന്ന പ്രീയയുടെ ദേഹത്ത് പതിയുന്ന പ്രകാശം. (മുറിയിൽ നിന്നുള്ള കാഴ്ച്.)<br />
<br />
സീൻ -9<br />
രാത്രി<br />
പ്രീയയുടെ മുറി. ഇരുട്ട്.<br />
കിടക്കയിൽ വ്യക്തമല്ലാത്ത പ്രീയയുടേയും അപ്പുവിന്റേയും രൂപം.<br />
പ്രീയയുടെ തേങ്ങൽ.<br />
അപ്പു : ( ദീനമായ സ്വരത്തിൽ ) എന്താ ചെയ്ക മോളെ...? നീ വരണ്ട എയർപോർട്ടിലേക്ക്.. എനിക്ക്... ഭ്രാന്ത് പിടിക്കും.<br />
<br />
സീൻ - 10 <br />
രാത്രി.<br />
പ്രീയയുടെ മുറി. ഇരുട്ട്.<br />
ജനാലയ്ക്കപ്പുറത്തെ അരണ്ട വെളിച്ചത്തിൽ നാല് നിഴൽരുപങ്ങൾ.<br />
ഒരാൾ : (അടക്കിയ സ്വരത്തിൽ ) ഉറങ്ങിയെന്ന് തോനുന്നു..<br />
മറ്റൊരാൾ : എങ്ങനെയാ ലൈറ്റൊന്നിടുക ..?<br />
സ്ത്രീ :വേണ്ട. അവിടെകിടക്കട്ടെ ഒരുമ്പെട്ടവൾ..എന്താ ഉണ്ടായീന്ന് നീ അറിഞ്ഞൊ ? അമ്മായി രാത്രീല് മരണവെപ്രാളമെടുത്തിട്ട് നെഞ്ചൊന്ന് തിരുമ്മികൊടുക്കാൻ പറഞ്ഞപ്പോ അവൾ പറയുവാ... എനിക്കുവയ്യാ... ചാവുന്നെങ്കിൽ ചാവട്ടേന്ന്.<br />
ഒരാൾ : അതേയോ..?<br />
വീടിനു പുറത്ത് വണ്ടിവന്നുനിൽക്കുന്ന ശബ്ദം<br />
ഒരാൾ : ദേ അപ്പു വന്നു..<br />
കിടക്കുയായിരുന്ന പ്രീയ ചാടിയെഴുന്നേൽക്കുന്നു.<br />
ലൈറ്റിടാതെതന്നെ അലങ്കോലപെട്ടുകിടന്ന സാധനങ്ങളെല്ലാം വേഗത്തിൽ ഒരുക്കിവയ്ക്കുന്ന പ്രീയ.<br />
കതകിന്റെ പൂട്ടുകൾ തുറക്കപ്പെടുന്ന ശബ്ധം.<br />
മുറിയ്ക്കുള്ളിലെ സ്വിച്ച് ഓൺ ചെയ്യുന്ന അപ്പുവിന്റെ കൈകൾ.<br />
ഗൾഫിൽ നിന്നും വന്ന വേഷത്തിൽ അപ്പു. മുഖത്ത് പരിഭ്രമം.<br />
പ്രീയ ഓടിവന്ന് അപ്പുവിനെ കെട്ടിപിടിക്കുന്നു.<br />
പുറകിൽ തുറന്നിട്ടവാതിലിനു മുൻപിൽ അകത്തെന്താണ് സംഭവിക്കുന്നതെന്നറിയാനുള്ളവരുടെ തിരക്ക്.<br />
അപ്പു : പ്രീയെ.. നിനക്കെന്തു പറ്റി..?<br />
പ്രീയ : ( കരഞ്ഞുകൊണ്ട് ) എനിക്കൊന്നുമില്ല അപ്പേട്ട. എവരെല്ലാവരും കൂടി എന്നെ ഭ്രാന്തിയാക്കുവാ. (അപ്പുവിന്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി നാണിച്ച് ചിരിച്ചു കൊണ്ട്.) ഒന്നുമില്ല. വെറുതെ... ഒരു മിസ്ഡ് കോൾ.<br />
കെട്ടിപിടിച്ച് പൊട്ടിചിരിക്കുന്ന അപ്പുവും പ്രീയയും.<br />
(പ്രീയയ്ക്ക് ഭ്രാന്തായിരുന്നുവോ അതോ അഭിനയമായിരുന്നുവോ എന്നത് വായനക്കാർക്ക് വിട്ടുതരുന്നു.)<br />
ശുഭം.K S Sreekumarhttp://www.blogger.com/profile/03872951659299217599noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6668836982056886596.post-59883663121292510902010-08-06T11:03:00.001-07:002010-08-08T21:44:31.041-07:00ക്ലൈമാക്സ്സീൻ-1<br />രാത്രി<br />തിരക്കഥാകൃത്തിന്റെ മുറി.<br />ഒരു മുറിയും അതിനോടൂ ചേർന്നുള്ള ബാതറൂമും മാത്രമേയുള്ളു.<br />പെയിന്റ് ഇളകിതുടങ്ങിയ ഭിത്തിയും പൊളിഞ്ഞ ഫർണ്ണീച്ചറുകളും ഒരു പഴയ ലോഡ്ജ് മുറിയെ ഓർമ്മപ്പെടുത്തുന്നു. അലമാരയിൽ നിരത്തിവച്ചിരിക്കുന്ന പുസ്തകങ്ങൾ. റ്റേബിളിനു മുകളിലായി ഒരു ഫ്ളാക്സും അതിനടുത്തായി ഗ്ലാസും. പകുതി എഴുതിവച്ച പേപ്പർ ഫാനിന്റെ വേഗതയ്ക്കൊത്ത് ഇളകിയാടുന്നു.<br />തിരക്കഥാകൃത്ത് തീരുമാനിക്കാനാകാത്ത കഥാഗതിയിൽ ഭ്രാന്ത് പിടിച്ച് ഓടിനടക്കുന്നു. <br />അകലെയെവിടെയോ കോഴി കൂകുന്നതിന്റെ ശ്ബദം.<br />തിരക്ക്ഥാകൃത്ത് കസേരയിലിരിക്കുകയും പേപ്പറിൽ എന്തോ കുത്തികുറിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. പെട്ടെന്ന് അനുവദിക്കപ്പെട്ട സമയം അറിയിച്ചു കൊണ്ട് മൊബൈലിൽ അലാറത്തിന്റെ ഒച്ച. അയാൾ ഞെട്ടുന്നു.<br /><br />സീൻ -2<br />പ്രഭാതം (ഇരുട്ട് മാറിയിട്ടില്ല.)<br />ഹൈവേയോട് ചേർന്നുള്ള ബസ് സ്റ്റോപ്പ്.<br />ചെറുതായി മഴ പെയ്യുന്നുണ്ട്.<br />കടയുടെ ഓരത്തായി ബസ്സ് കാത്തുനിൽക്കുന്ന തിരക്കഥാകൃത്ത്. മഴ നനയാതിരിക്കാനായി തലയിൽ ഒരു തൂവാല നിവർത്തിയിട്ടുണ്ട്.<br />ഇടയ്ക്ക് ഹൈവേയിലൂടെ വാഹനങ്ങൾ ചീറിപ്പായുന്നു.<br />അല്പ്പം അകലെയായി അന്നത്തേക്കുള്ള വിതരണത്തിനായി പത്രക്കെട്ടുകൾ തയ്യാറാക്കുന്നവരെ കാണാം.<br /><br />സീൻ -3<br />പകൽ<br />ഓടികൊണ്ടിരിക്കുന്ന ട്രെയിനുൾവശം<br />സാമാന്യം തിരക്കുണ്ട്. സീറ്റിൽ മറ്റൊരാളുടെ പുറത്തേക്ക് ചാരിയിരുന്ന് ഉറങ്ങുന്ന തിരക്കഥാകൃത്ത്. വായ് തുറന്നിരിക്കുന്നു.<br />എതിർവ്ശത്തായുള്ള സീറ്റിൽ ഇരിക്കുന്ന കുട്ടി റബ്ബർ ബാൻഡ് വലിച്ചുനീട്ടി കളിക്കുന്നു.<br />പെട്ടെന്ന് കയ്യിൽ നിന്നും തെറിച്ചുപോകുന്ന റബ്ബർ തിരക്കഥാകൃത്തിന്റെ വായിലേക്ക്. അയാൾ ഞെട്ടിയുണരുന്നു.<br />കുട്ടി പൊട്ടിച്ചിരിക്കുന്നു.<br /><br />സീൻ - 4<br />പകൽ<br />പണിനടന്നുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന ഒരു ഇരുനില വീടിനു മുൻവശം.<br />ഗേറ്റ് കടന്നു അകത്തേക്ക് കയറുന്ന തിരക്കഥാകൃത്ത്.<br />മുറ്റത്ത് ഒരു വശത്തായി തടിപ്പണിയിൽ ഏർപ്പെട്ടിരിക്കുന്ന് കുറച്ച് പേർ. വേഗത്തിലുള്ള പണി. ആകെ ബഹളം.<br />തിരക്ക്ഥാകൃത്ത് (തടിപ്പണിക്കാരിൽ ഒരാളോട് ) : ഡയറക്ടർ സേതു സാർ...<br />അയാൾ പണിനിർത്താതെ തല കൊണ്ട് ദൂരേക്ക് ആംഗ്യം കാണിക്കുന്നു.<br />ഷർട്ട് ഇടാത്ത ലുങ്കി മാത്രം ഉടുത്ത നീളം കുറഞ്ഞ ഒരു മനുഷ്യൻ കുറച്ചകലെയായി നിന്നുഫോൺ ചെയ്യുന്നത് തിരക്കഥാകൃത്തിന്റെ കാഴ്ചയിൽ. ഒരു കയ്യ് അഴിയാറായ ലുങ്കിയിൽ.<br />തിരക്ക്ഥാകൃത്ത് സംവിധായകൻ കാണത്തക്കവിധം അയാളുടെ മുൻപിലേക്ക് കയറി നിൽക്കുന്നു.<br />സംവിധായകൻ : (ഫോണിലൂടെ) അതെ നമുക്ക് ഒരുമിച്ച് നിൽക്കാം, ഓ.. ശരി... പൂരിപക്ഷം നമുക്കായിരിക്കും<br />സംസാരത്തിൽ നിന്നും സംഘടനയാണു സംസാരവിഷയം എന്ന് മനസ്സിലാകുന്നു.<br />ഇടയ്ക്ക് ഫോൺ മാറ്റിപിടിച്ച് ചോദ്യഭാവത്തിൽ തിരക്കഥാകൃത്തിനെ നോക്കുന്നു.<br />തിരക്ക്ഥാകൃത്ത് : സാർ ഞാൻ വിളിച്ചിരുന്നു. തിരക്കഥാകൃത്ത് കുണ്ടളത്താഴം<br />സംവിധായകൻ ഫോണിലെ സംസാരം തുടർന്നുകൊണ്ട് പുറകെ വരാൻ ആംഗ്യം കാണിക്കുന്നു.<br />സംവിധായകൻ : (ഫോണിലൂടെ )അതെ..ഞാൻ തീർച്ചയായും പിന്താങ്ങും . അവരുടെ കളി ഇനിയും സമ്മതിച്ച് കൊടുക്കരുത്...ഓ.. അങ്ങനെയെങ്കിൽ അവനൊക്കെ തീയറ്ററും പൂട്ടി വീട്ടിലിരിക്ക്ട്ടെ...അതെ.. ശരി.<br />സംസാരത്തിനിടയിൽ മുറ്റത്തുനിന്നും കുറച്ച് പറമ്പിലേക്കും പിന്നീട് വീടിനു ചുറ്റും വലം വച്ച് മുറ്റത്ത് തന്നെ എത്തുകയും ചെയ്യുന്നു.<br />സംവിധായകൻ : ( തടിപ്പണിക്കാരുടെ ബഹളത്തിൽ അസഹ്യതയോടെ ) ഓ..ശരി. ഞാൻ പിന്നെ വിളിക്കാം ..(ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ) ഓ.. ഒരു തിരക്കഥാകൃത്ത് വന്നിട്ടുണ്ട്. ഏതെങ്കിലും പ്രൊഡ്യൂസർ വന്നു വീണാൽ ചെയ്യാം..ഓക്കെ.. ശരി..ശരി.. (ഫോൺ ഓഫ് ചെയ്ത് തിരക്കഥാകൃത്തിനോട് ) നമുക്ക് മുകളിൽ പോയിരിക്കാം അവിടെ കുറച്ച് ശാന്തത കിട്ടും.<br /><br />സീൻ - 4 A<br />പകൽ<br />പണിനടന്നു കൊണ്ടിരിക്കുന്ന ഇരുനില വീടിനുൾവശം<br />രണ്ടാമത്തെ നിലയിൽ ബാൽക്കണിയോട് ചേർന്ന് രണ്ട് കസേരകളിലായി സംവിധായകനും തിരക്ക്ഥാകൃത്തും.<br />കുട്ടിയിട്ടിരിക്കുന്ന ചുടുകട്ടയ്ക്ക്പ്പുറത്തായി ഒരാൾ (വാശിയോടെ) ശംബ്ദം ഉണ്ടാക്കികൊണ്ട് ടൈൽസ് മുറിക്കുന്നു.<br />ശംബ്ദത്തിനൊപ്പം ആവേശത്തോടെ ക്ഥ പറയുന്ന തിരക്കഥാകൃത്ത്. കൂടെ വേഗതയേറിയ പശ്ചാത്തലസംഗീതം.<br />സംവിധായകൻ ധ്യാനത്തിലെന്നപോലെ കണ്ണടച്ചിരിക്കുന്നു.<br />കഥയുടെ ആവേശത്തിൽ ഇടയ്ക്ക് തിരക്കഥാകൃത്ത് എഴുന്നേറ്റ് ബാൽക്കണിയിൽ നിന്നുആകാശത്തേക്ക് കയ്യുയർത്തുമ്പോൾ താഴെ തടിപ്പണിക്കാർ വെറുതെയിരിക്കുന്നതു കാണം.<br />കഥ പറഞ്ഞവസാനിപ്പിച്ച് സംവിധായകന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കുന്ന തിരക്കഥാകൃത്ത്.<br />ടൈൽസ് മുറിച്ച് കഴിഞ്ഞതിന്റേയും പശ്ചാത്തലസംഗീതം അവസാനിച്ചതിന്റേയും നിശബ്ദത.<br />സംവിധായകൻ: (നെറ്റിയിൽ കൈ വയ്ക്കുന്നു )തലവേദനയെടുക്കുന്നു. കഥ പറയുമ്പോൾ ഇത്രയൊന്നും പറയണ്ട കാര്യമില്ല. ത്രഡ് മാത്രം പറഞ്ഞാൽ മതി. ( കുറച്ചു നേരത്തെ നിശബ്ദ്തയ്ക്ക് ശേഷം ) ശരി ഞാൻ വിളിക്കാം.<br />തിരക്കഥാകൃത്ത് : സാർ സാറിന്റെ അഭിപ്രായം.<br />സംവിദായകൻ : എനിക്ക് ശരിയാവില്ല. മറ്റാരെയെങ്കിലും കാണിക്കൂ...<br />രണ്ടാമത്തെ നിലയിൽ നിന്നും പടികളിറങ്ങുന്ന തിരക്കഥാകൃത്ത്.<br /><br />സീൻ -5<br />പകൽ<br />നഗരത്തിലെ ഒരു വില കൂടിയ ഫ്ലാറ്റിനുൾവശം.<br />ഹാളിൽ നിരത്തിയിട്ടിരിക്കുന്ന കസേരകളിൽ പ്രതീക്ഷയോടെ കഥ പറയാനായിരിക്കുന്ന തിരക്കഥാകൃത്തുക്കൾ. ബുദ്ധിജീവികളെന്നു തോന്നിക്കുന്നവരും സാധാരണക്കാരുമായി പലതരക്കാർ. ചിലർ ഉറക്കം തൂങ്ങുന്നു.<br />ഒരൊറ്റത്തായുള്ള കസേരയിൽ തിരക്കഥാകൃത്ത് കുണ്ടളത്താഴം. ഊഴം പ്രതീക്ഷിച്ചിരിക്കുന്ന അയാളുടെ നോട്ടം അടുത്തായുള്ള വാതിലിലേക്കാണ്. പെട്ടെന്ന് ആ വാതിൽ തുറക്കുകയും അകത്തുനിന്നും ഒരു താടിക്കാരനെ രണ്ടുപേർ ചേർന്ന് ബലമായി പിടിച്ചുകൊണ്ട് വരികയും ചെയ്യുന്നു. അയാൾ കുതറാൻ ശ്രമിക്കുന്നുണ്ട്.<br />താടിക്കാരൻ : ഇവിറടെയാരും കഥ പറയരുത്.... ഇവന്മാർ പറ്റിക്കും..പാലക്കാട്ട് വച്ച് ഞാൻ പറഞ്ഞ കഥയാ ഇപ്പൊ ഇവിടെ ഓടുന്നത്...<br />അയാളെ പുറത്തേക്ക് കൊണ്ട് പോകുമ്പോൾ മറ്റൊരാൾ വാതിൽക്കലെത്തി കയ്യിലുള്ള പേപ്പർ നോക്കി പേരുവിളിക്കുന്നു. : കുണ്ടളത്താഴം...<br /><br />സീൻ - 5 A<br />പകൽ<br />ഫ്ലാറ്റിനുൾവശം . മറ്റൊരുമുറി.<br />മുറിയുടെ വശങ്ങളിലായി ഇട്ട റ്റേബിളിനു പിന്നിലെ കസേരകളിൽ കഥ കേൾക്കാനിരിക്കുന്ന സിനിമാലോകത്തെ പ്രമുഖർ.<br />തിരക്കഥാകൃത്ത് കുണ്ടളത്താഴത്തിനെതിരായി കഥ കേൾക്കാനായിരിക്കുന്ന രണ്ട് സ്ത്രീകൾ. വിലപിടിപ്പുള്ള വേഷ്ഭൂഷാദികളിൽ മുങിയിരിക്കുന്ന അവർ പഴയകാല നടികളെ ഓർമ്മിപ്പിക്കുന്നു.<br />തിരക്കഥാകൃത്ത് ഒന്നു തൊഴുത് കഥ ആരംഭിക്കുന്നു.<br />വേഗതയേറിയ പശ്ചാത്തല സംഗ്ഗീതത്തിനനുസരിച്ച് ആവേശത്തോടെയുള്ള ആംഗ്യവിക്ഷേപങ്ങൾ.<br />സ്തീകളിലൊരാൾ കർച്ചീഫ് കൊണ്ട് മുഖം തുടയ്ക്കുന്നു : ( അവിടെ സഹായത്തിനായി നിൽക്കുന്ന ആളോട് ) ഇവിടെ ഏസി വർക്ക് ചെയ്യുന്നില്ലേ ..? എന്ത് ചൂടാണിത് ..! അവർ എഴുന്നേറ്റ് പോകുന്നു.<br />തിരക്കഥാകൃത്ത് കഥ പറയുന്നത് നിർത്തി കഥ തുടരണോ വേണ്ടയോ ഏന്നഭാവത്തിൽ കൂടെയുള്ള സ്ത്രീയെ നോക്കുന്നു.<br />അവർ തുടരാൻ ആംഗ്യം കാണിക്കുന്നു. തിരക്കഥാകൃത്ത് കഥ തുടരുമ്പോൾ സംഗീതവും തുടരുന്നു.<br />ഏഴുന്നേറ്റ് പോയ സ്ത്രീ വന്നിരിക്കുപോൾ കൂടെയുള്ള സ്ത്രീക്ക് ഫോൺ വരുന്നു. അവരും ഏഴുന്നേറ്റ് പോകുന്നു.<br />തിരക്കഥകൃത്ത് കഥ പറച്ചിൽ പകുതിക്ക് അവസാനിപ്പിച്ച് സ്ത്രീയുടെ മുഖത്ത് നോക്കാതെ തലകുമ്പിട്ട് എഴുന്നേൽക്കുന്നു. പെട്ടെന്ന് നിലച്ച സംഗീതം.<br /><br />സീൻ - 6<br />പ്രഭാതം<br />നഗരത്തിലെ ഒരു ഫ്ളാറ്റിനു മുൻവശം <br />പാർക്കിംഗിലെ വണ്ടിയിലേക്ക് കയറാനായി വേഗത്തിൽ ദൃതിപിടിച്ച് പോകുന്ന മറ്റൊരു സംവിധായകനും സഹായിയും. സഹായിയുടെ കയ്യിൽ ബാഗ്.<br />അവിടെക്ക് ഓടിവരുന്ന തിരക്കഥാകൃത്ത് കുണ്ടളത്തഴം.<br />സംവിധായകൻ : (തിരക്കഥാകൃത്തിനെ കണ്ട് ) ആ താനോ .. ഇന്നു വരാൻ പറഞ്ഞിരുന്നു . അല്ലേ ..? പെട്ടെന്ന് ഷൂട്ടിംഗ് പ്ളാൻ മാറ്റേണ്ടി വന്നു. മമ്മൂക്ക ഇന്നലെ തിരിച്ചെത്തി. ( ഒന്നാലോചിച്ച് ) താൻ ഒരു കാര്യം ചെയ്യ്. എന്നോടൊപ്പം ലൊക്കേഷനിലേക്ക് പോരു.. ഇത്രയും ദൂരം വന്നതല്ലേ... തിരിച്ച് പോകണ്ട..<br /><br />സീൻ - 6 A<br />പകൽ<br />നഗരത്തിന്റെ തിരക്കിലൂടെ ചീറിപ്പായുന്ന സംവിധായകന്റെ വാഹനത്തിനുൾവശം.<br />സംവിദായകൻ ഫോണിലാണ്.<br />തിരക്കഥകൃത്ത് വിലകൂടിയ വാഹനത്തിൽ കയറിയതിന്റേയും പ്രശസ്ഥനായ ഒരു സംവിധായകനൊപ്പം യാത്ര ചെയ്യുന്നതിന്റേയും അങ്കലാപ്പിൽ.<br /><br />സീൻ 6 B<br />പകൽ<br />ഷൂട്ടിംഗ് ലൊക്കേഷൻ.<br />റ്റേബിളിനഭിമുഖമായുള്ള കസേരയിൽ സംവിദായകനും തിരക്കഥാകൃത്തും. പുറകിലായി ഷൂട്ടിംഗിനായുള്ള തയ്യറെടുപ്പുകൾ നടക്കുന്നതായി കാണാം.<br />വേഗതയേറിയ സംഗീതം. തിരക്കഥാകൃത്ത് കഥ പറയുന്നു. സംഗീതം ആരംഭിക്കുന്നു.<br />സംവിദായകൻ കുനിഞ്ഞ് ധ്യാനത്തിലെന്ന പോലെ ..<br />സംഗീതവും കഥ പറച്ചിലും അവസാനിക്കുമ്പോൾ സംവിധായകൻ തലയുയർത്തുന്നു.<br />സംവിധായകൻ : കഥ കൊള്ളാം. ഭാഗ്യം വിൽക്കുന്ന ഒരു മനുഷ്യന്റെ ജീവിതത്തിലെ ഭാഗ്യനിർഭാഗ്യങ്ങൾ. പക്ഷെ ക്ലൈമാക്സ് പോരാ...ഏക്കില്ല. <br />തിരക്കഥകൃത്ത് : മാറ്റം വരുത്തം സാർ.<br />സംവിദായകൻ : അതുപോലെ ഭര്യാ ഭർത്തക്കന്മാർ തമ്മിലുള്ള പൃശനങ്ങൾ കുറച്ച് കൂടി സങ്കീർണ്ണമാകണം. യൂ.. നോ.. ഒരു സ്ത്രി ദേഷ്യം വന്നാൽ എങ്ങ്നെയായിരിക്കും പ്രതികരിക്കുകയെന്ന്..<br />തിരക്കഥകൃത്ത്: മാറ്റം വരുത്താം സാർ ...<br />സവിധായകൻ : ഈയടുത്തയി ഞാനൊരു നോവൽ വായിക്കുകയുണ്ടായി. അതിന്റെ ക്ളൈമാക്സിൽ കൊലയാളിലെ കണ്ടെത്തുന്നത് ഒരു സിഗരറ്റ് ലൈറ്ററിൽ നിന്നാണ്. കൊലനടന്ന സ്ഥലത്തുനിന്നും കണ്ടെടുത്ത ആ ലൈറ്ററിന്റെ പൃത്യേകത അവസാനം വരേയും ആരും ശ്രദ്ധിച്ചില്ല. അത് ചുരുട്ട് മാത്രം വലിക്കാൻ മാത്രം ഉപയോഗിക്കുന്ന തരത്തിലുള്ളതായിരുന്നു. ആ കഥയിലെ ചുരുട്ട് വലിക്കുന്ന ആൾ തന്നെയായിരുന്നു കൊലയാളിയും. ( ഒന്നു നിർത്തി ) അതുപോലയെന്തെങ്കിലും പ്രത്യേകത..ഒരു സ്ത്രീ കൊന്നു എന്നതിനു തെളിവായി..<br />അവിടേക്ക് വരുന്ന സഹ സംവിധായകൻ : സാർ മമ്മൂക്കയെത്തി.<br />സവിധായകൻ ദൃതിയിൽ എഴുന്നേൽക്കുന്നു. ( തിരക്കഥകൃത്തിനോട് ) താൻ ഒരു കാര്യം ചെയ്യ് അടുത്ത പതിനഞ്ചാം തീയതി . വീട്ടിലേക്ക് വാ.. ഞാൻ ഫ്രീയായിരിക്കും , ഓക്കെ.<br />തിരക്ക്ഥാകൃത്ത് : ( ആത്മവിശ്വാസത്തോടെ എഴുന്നേൽക്കുന്ന തിരക്കഥാകൃത്ത് ) ശരി സാർ.. <br /><br />സീൻ - 7<br />പകൽ<br />ഇരുനില വീടിന്റെ മുറ്റം<br />അവിടേക്ക് കയറിചെല്ലുന്ന തിരക്കഥാകൃത്ത്.<br />കോളിംഗ് ബെല്ല് അടിക്കാൻ തുടങ്ങുകയും പിന്നീട് അകത്തുനിന്നും ഉച്ചത്തിലുള്ള ശ്ബ്ദം ശൃദ്ധിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.<br />അകത്തുനിന്നും ഒരു സ്ത്രീ ശബ്ദം : എനിക്കറിയാം..നിങ്ങൾക്ക് എന്താ അവളുമായി ഇടപാടെന്ന്. എന്നെ പറ്റിക്കാൻ നോക്കണ്ട.<br />പുരുഷ ശബ്ദം : ( സംവിധായകന്റേത് ) എന്റെ പൊന്നേ നീ പറയുന്നതു മനസ്സിലാക്കു.. അത്തരത്തിലുള്ള ഒരു ബന്ധവും എനിക്ക് അവരുമായില്ല. അവരെന്റെ സിനിമായിലെ സ്ഥിരം ക്യാരക്ടറാണ്.<br />സ്ത്രീ ശബ്ദം : ക്യാരക്ടറൊക്കെ ലൊക്കേഷനിൽ മതി...മുറിയിലല്ല. ഞാനും കുറച്ച് സിനിമ കണ്ടിട്ടുള്ളതാ...ഈ ലോകത്തുള്ള സകലമാന പത്രക്കാരും വീക്കിലിക്കരും എഴുതിയിട്ടും നിങ്ങൾക്ക് മതിയായില്ലേ..?<br />സംവിധായകൻ : എന്തു കഷ്ടമാണിത്.. ലൊക്കേഷനിലെ കഷ്ട്പ്പാടും ബുദ്ധിമുട്ടും കഴിഞ്ഞ് വരുമ്പോൾ ...<br />സ്ത്രീ ശബ്ദം :അതേ.. എല്ലാവർക്കും വേണ്ടത് അഭിനയമാണ്. അതിനാണല്ലോ നടിയെ തന്നെ കല്യാണം കഴിക്കുന്നത്.. ( കരച്ചിൽ )<br />സംവിദായകൻ : എന്റെ റീജാ...നീ...<br />സ്ത്രീ ശബ്ദം : തൊട്ടുപോകരുതന്നെ...<br />തിരക്കഥകൃത്തിനരുകിലേക്ക് വന്നു വീഴുന്ന ഒരു ടോർച്ച് ...<br />തിരക്കഥാകൃത്ത് തിരിഞ്ഞ് നടക്കുമ്പോൾ അലിഞ്ഞില്ലാതാകുന്ന സ്ത്രീ ശബ്ദം : ഞാൻ മക്കളോട് വിളിച്ചു പറയുന്നുണ്ട് അച്ചന്റെ തനി ഗുണം.<br />സീൻ - 8<br />പകൽ<br />ഗ്രാമത്തിലേതെന്ന് തോന്നിക്കുന്ന ഒരു പ്രാരാബ്ദം ചായക്കട.<br />കടയ്കുള്ളിലെ ബെഞ്ചിലിരുന്ന് ചായകുടിക്കുന്ന തിരക്കഥാകൃത്ത്.<br />എവിടെയോ ദൂരയാത്ര ക്ഴിഞ്ഞ് വന്നതിന്റെ ഷീണം മുഖത്തും വസ്ത്രത്തിലും കാണാം.<br />ഒഴിഞ്ഞ കണ്ണാടിപെട്ടിക്ക് മുകളിലായി ഒരു റേഡിയോ കഷ്ട്പ്പെട്ട് പ്രവർത്തിക്കുന്നു. അടുത്തായുള്ള കസേരയിൽ ചായക്കടക്കാരൻ റേഡിയോയിലെ പഴയ ചലച്ചിത്രഗാനം കേട്ട് ബീഡി ആഞ്ഞ് വലിക്കുന്നു.<br />റേഡിയോ ചലച്ചിത്രഗാനത്തിൽ നിന്നും ന്യൂസിലേക്ക് വഴി മാറുന്നു.<br />റേഡിയോന്യൂസ് :പ്രശസ്ത സവിധായകൻ ഡോക്ടർ ആഞ്ചലോസ് സിനിമാലോകത്തോട് വിടപറഞ്ഞു.<br />തിരക്കഥാകൃത്തിന്റെ കയ്യിൽ നിന്നും ഗ്ലാസ് വഴുതിപ്പോകുന്നു. <br />ന്യൂസ് തുടരുന്നു : ഹോട്ടൽ മുറിയിലെ കുളിമുറിയിൽ ഇരുകൈകളിലേയും ഞരമ്പുകൾ മുറിക്കപ്പെട്ടനിലയിലാണ് ഡോക്ടറെ കണ്ടെത്തിയത്. മരിക്കും മുമ്പ് നന്നായി മദ്യപിച്ചിരുന്നതായി പോലീസ് പറയുന്നു. കൂടുതൽ വിവരങ്ങളുമായി.. <br />എല്ലാ പ്രതീക്ഷകളും അസ്തമിച്ചവനെപ്പോലെ തലയ്ക്കു കൈ താങ്ങിയിരിക്കുന്ന തിരക്കഥാകൃത്ത്.<br /><br />സീൻ - 8<br />പകൽ<br />നഗരത്തിലെ ഒരു പ്രധാന ഫ്ലാറ്റിലെ മുറി.<br />കസേരയിലിരുന്ന് ബീയർ നുണയുന്ന ഒരു സ്ത്രീ.<br />എതിരായുള്ള ശോഫയിൽ തിരക്കഥാകൃത്ത് കുണ്ടളത്താഴം അക്ഷമയോടെ.<br />സ്ത്രീക്ക് മുൻപിലായുള്ള റ്റീഫോയ്ക്ക് മുകളിൽ ബീയർ കുപ്പികൾ, സിഗരറ്റ് ബോക്സ്, ആഷ്ട്രെ. ആഷ്ട്രേയിൽ പകുതികത്തിതീർന്ന സിഗരറ്റ് പുകയുന്നു.<br />തിരക്കഥകൃത്ത് : മാഡം എന്തിനാണ് എന്നെ വിളിച്ചതെന്ന് പറഞ്ഞില്ല.<br />സ്ത്രീ : വിളിച്ച്ത് പറയാം... താങ്കൾ ഒരു റൈറ്റർ ആയിട്ട്... ഒരു ബീയർ പോലും കുടിച്ചില്ല.<br />തിരക്കഥാകൃത്ത് : കഴിക്കാറുണ്ട് പക്ഷെ സ്ത്രീകളോടൊപ്പം തുടങ്ങിയിട്ടില്ല.<br /> സ്ത്രീ : ഉം... ശരി ..ആഞ്ചലേട്ടന്റെ വലിയ ആഗ്രഹമായിരുന്നു താങ്കളുടെ തിരക്കഥ..ക്ലൈമാക്സ് എന്ന സിനിമയെ കുറിച്ച് എപ്പോഴും പറയുമായിരുന്നു. ആ ആഗ്രഹം എനിക്ക് നിറവേറ്റണമെന്നുണ്ട്. താങ്കൾ എന്നെ സഹായിക്കണം.<br />തിരക്കഥകൃത്ത് : സാറിന്റെ മരണത്തോടെ ആ വർക്ക് ഞാൻ ഉപേക്ഷിച്ചു.<br />സ്ത്രീ : എന്ത് ..<br />തിരക്ക്ഥാകൃത്ത് : അതെ. തീരുമാനിക്കാനാകാത്ത ക്ലൈമാക്സായിരുന്നു ഞാൻ ഫെയ്സ് ചെയ്ത പ്രോബ്ളം .. പക്ഷെ ക്ലൈമാക്സ് കണ്ടെത്തിയപ്പഴേക്കും വൈകിപ്പോയിരുന്നു.<br />സ്ത്രീ : എന്തായിരുന്നു തങ്കൾ ക്ണ്ടെത്തിയ ക്ലൈമാക്സ് ...?<br />തിരക്കഥകൃത്ത് : നായകന്റെ മരണം ഒരു സ്ത്രീയുടെ വാക്കുകൾ കൊണ്ടുള്ള മുറിവേറ്റായിരുന്നു.<br />സ്ത്രീ : വാക്ക് ....<br />തിരക്കഥാകൃത്ത് : അതെ. കേട്ടിട്ടില്ലെ...ചില വാക്കുകൾക്ക് വാളിനേക്കാൾ മൂർച്ചയേറുമെന്ന്...പക്ഷെ എന്തുചെയ്യാം ആ ആയുധം ഒരു മരണകാരണമായി നമ്മുടെ നിയമം അംഗീകരിക്കുന്നില്ല.<br />സ്ത്രീയുടെ വികൃതമായ മുഖം.<br />തിരക്കഥാകൃത്ത് പോകാനായി എഴുന്നേൽക്കുന്നു. പോകും മുമ്പ് തിരിഞ്ഞുനിന്ന്: അംഗീകരിച്ചിരുന്നുവെങ്കിൽ ആ നല്ല മനുഷ്യന്റെ ആത്മാവിൽ ചവിട്ടി വിണ്ടും വേദനിപ്പിക്കാൻ നിങ്ങളിവിടെ ഉണ്ടാകുമായിരുന്നില്ല.<br />സ്ത്രീ : നിങ്ങൾ എന്താണീ പറയുന്നത്..<br />തിരക്കഥാകൃത്ത്: അതെ...നിങ്ങളാണ് അദ്ദേഹത്തിന്റെ മരണത്തിനുത്തരവാദി. മരിക്കും മുമ്പ്, നിങ്ങൾ ഡൈവോഴ്സ് നോട്ടീസയച്ച അന്ന് രാത്രി അദ്ദേഹം എന്നെ വിളിച്ചു -ഒരു ക്ലൈമാക്സ് പറയാൻ, സ്വസ്ഥത കിട്ടാത്ത ഒരു മനുഷ്യന്റെ ജീവിതത്തിൽ നിന്നുള്ള ഒളിച്ചോട്ടം. നിങ്ങൾ സ്വപ്ന്ം കാണുന്ന ലോകം വളരെ ചെറുതാണ്. ഇനിയുള്ളകാലം രാമനാമം ചൊല്ലൂ..വരും തലമുറയെങ്കിലും ആ ശാപം ഏറ്റുവാങ്ങാതിരിക്കട്ടെ.<br />ഒരു യുദ്ധം ജയിച്ചവനേപോലെ മുറിയിൽ നിന്നും പുറത്തേക്കിറങ്ങുന്ന തിരക്കഥാകൃത്തിന്റെ മുഖം. പുറകിൽ തളർന്ന് കസേരയിലേക്ക് ചായുന്ന സ്ത്രീ. <br />അയാൾ ഹോട്ടൽ ഇടനാഴിയിലൂടെ നടന്നു നീങ്ങുമ്പോൾ അവിടെ മുഴങ്ങുന്ന തിരക്കഥാകൃത്തിന്റെ ശബ്ദം : സാർ ഇനിയും ഇതുപോലെ പല ഇടനഴികളും കയറിയിറങ്ങേണ്ടിവന്നേക്കാം. പക്ഷെ നീതിപൂർവ്വമല്ലാത്ത ഒരു ശ്രമം എനിക്കു വയ്യ. ഇനിഎന്നെങ്കിലും ഈ ചിത്രം യാഥാർത്ഥ്യമാകുകയാണെങ്കിൽ അത് അങ്ങയ്ക്കായുള്ള എന്റെ സമർപ്പണമായിരിക്കും. അന്ന് ഈ ലോകം സത്യം തിരിച്ചറിയും . തീർച്ച. <br />ശുഭം.K S Sreekumarhttp://www.blogger.com/profile/03872951659299217599noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6668836982056886596.post-70143082039671056682010-07-26T10:19:00.000-07:002010-08-10T22:02:32.980-07:00ആകസ്മികംസീന് - 1<br />പകല്<br />പന്ത് തട്ടികളിക്കുന്ന ഒരു കൊച്ചുപെണ്കുട്ടി. അഞ്ച് വയസ്സ പ്രായം വരും. ഒരു വെറ്റികോട്ടു മാത്രമാണ് വേഷം.<br />മറ്റാരോ ഇട്ടു കൊടുക്കുന്ന പന്ത് അവള് തിരിച്ചു തട്ടുന്നു.<br />പുരകിൽ നിന്നും സ്ത്രീ ശബ്ദം : കൃപേ....കൃപേ....<br />ക്യാമറ പുറകിലേക്ക് മാറുമ്പോള് കുട്ടി തനിയെയാണ് പന്ത് കളിക്കുന്നതെന്നും അടുത്തായുള്ള മതിലില് തട്ടിയാണ് പന്ത് തിരിച്ചു വരുന്നതെന്നും വ്യക്തമാകുന്നു.<br />സ്ത്രി : ഈ പെണ്ണ് സ്കൂളീന്ന് വന്ന അപ്പൊ തുടങ്ങും... ഒരുപന്തും കൊണ്ട്. ഒറ്റയ്ക്കായാലും മതി.<br />കുട്ടിയുടെ കാഴ്ചയിൽ മതിലിനോടു ചേർന്നുള്ള വീടിന്റെ പിൻ വാതിൽ. അവൾ കളി തുടരുന്നു.<br />സീന് - 2<br />പകല്<br />കൃപയുടെ വീടിനുള്വശം<br />ഭിത്തിയില് തറച്ച കണ്ണാടിയില് നോക്കി ചെറു ചീപ്പുകൊണ്ട് മീശ ശരിയാക്കുന്ന ജോസ്. അടുത്തായി കുളി കഴിഞ്ഞു തല തുവര്ത്തുന്ന ലീന.<br />ജോസ് ( ചെറു ചിരിയോടെ ലീനയെ നോക്കി കൊണ്ട് ) : ഞാനെന്നേ പറയുന്നു അവള്ക്കു ഒരു കൂട്ടുകൊടുക്കാന്..<br />ലീന : ഉം... ഇച്ചായനറിയില്ല , വീട്ടില് എട്ടു പേരായിരുന്നു. ( ഒന്നു നിർതി ) പാവം അമ്മ എന്ത് കഷടപെട്ടെന്നോ...<br />ജോസ് : എന്നിട്ട് ആണൊരുത്ത്ന് വിളിച്ചപ്പോ അവരെയെല്ലാവരെയും കളഞ്ഞിട്ടു ഇറങ്ങി പോന്നില്ലേ..?<br />ലീന: ദെ..ഇച്ചായ... ( അവളുടെ കണ്ണ് നിറയുന്നു ) എല്ലെങ്കിൽ കാണാമായിരുന്നു ഇവിടൊരാൾ...<br />ജോസ് എവളുടെ തോളില് പിടിക്കുന്നു: ഞാന് വെറുതെ പറഞ്ഞതല്ലേ...<br />കൃപ അവിടേക്ക് ഓടികയറി വരുന്നു<br />ലീന ജോസിന്റെ കരവലയത്തില് നിന്നും തെന്നി മാറി കൃപയോടു: മോളെ വേഗം റെഡിയക്... ഇരുട്ടും മുന്പ് തിരിച്ചെത്തണം...<br />സീന് - 3<br />പകൽ<br />പള്ളിമുറ്റം പെരുനാളാഘോഷം<br />ആകെ തിക്കും തിരക്കും...ഏതോ സിനിമയിലെ ഗാനത്തെ ഓര്മിപ്പിക്കുന്ന ബാന്റുമേളതിൻന്റെ ഒച്ച ഉയര്ന്നു കേള്ക്കുന്നു. വിളക്കില് എണ്ണ പകരനായി നീണ്ട ക്യ്യു, കച്ചവടക്കാരുടെ ബഹളം മറുവശത്ത്.<br />തിരക്കിനിടയിലൂടെ നടക്കുന്ന ജോസും കുടുംബവും.<br />ബലൂണ് വില്പ്പനക്കാരനെ കണ്ടു കൃപ പപ്പയെ തോണ്ടുന്നു.<br />ജോസ് മകള്ക്ക് ബലൂണ് വാങ്ങി നല്കുന്നു<br />അപ്പോള് യാചകനായ ഒരു തമിഴ് പയ്യ്ൻ ജോസിനു നേരെ കയ്നീട്ട്ന്നു<br />അയാള് പോക്കറ്റില് നിന്നും പത്ത് രൂപ നോട്ടെടുത്ത് മകളുടെ കയില് കൊടുക്കുന്നു. അവള് അത് പയ്യനു കൊടുക്കുന്നു.<br />ആൾകൂട്ട്ത്തിനിടയിലൂടെ അവര് നടക്കുന്നു.<br /><br />സീന് - 4<br />രാത്രി<br />പള്ളിയോടു ചേര്ന്നുള്ള റോഡ്.<br />ബസ്സ് കാത്തു നില്ക്കുന്നവരുടെ തിരക്കിനിടയില് ജോസും കുടുംബവും<br />ഒരു ബസ് പാഞ്ഞു വരുമ്പോള് കയറാനായി തിരക്ക് കൂട്ടുന്നവര്.<br />പെട്ടെന്ന് കൃപയുടെ കയ്യിലെ ബലൂണ് ബസ്സിനു മുന്പിലേക്ക് പറന്നു പോകുന്നു!<br />ബലൂണ് പിടിക്കാനായി പുറകെ ഓടുന്ന കൃപ!<br />ലീന ക്രുപയെതടയനായി ശ്രമിക്കും മുൻപ് അവള് ബസിനു മുന്പിലേക്ക് ചാടുന്നു.<br />ലീനയുടെ അലര്ച്ച ബസിന്റെ സഡൻ ബ്രേക്കില് മുങ്ങി പോകുന്നു.<br />എല്ലാവരും ബഹളടത്തോടെ നിര്ത്തിയിട്ട ബസിനു മുൻപിലേക്കോടുന്നു.<br />ബസിന്റെ അടിയില് നിന്നും ഉയര്ന്നു വരുന്ന കൃപയും യാചകനായ തമിഴ് പയ്യനും . കൃപ കരഞ്ഞു കൊണ്ട് ലീനയെ കെട്ടിപ്പിടിക്കുന്നു.<br />തമിഴ് പയ്യന് പൊട്ടിയ ബലൂണ് ഉയര്ത്തി കാട്ടുന്നു. അവന്റെ മുഖത്ത് ചെറുചിരി.<br />സീന് - 5<br />ഭിത്തിയില് തൂക്കിയ യേശുവിന്റെ ചിത്രത്തിനും കത്തിച്ചു വച്ച മെഴുകുതിരിക്കും മുന്നിലായി തോഴുകയ്കളോടെ ജോസും കുടുംബവും, അപ്പുറത്ത് യാചകനായ തമിള് ബാലന്. അവന് കുളിച്ചു വൃത്തിയിട്ടുണ്ട്. പുതിയ രീതികള് മനസിലാകാത്ത മുഖം.<br />ജോസിന്റെ പ്രാര്ഥന മറ്റുള്ളവര് എറ്റ് ചൊല്ലുന്നു.<br />സ്വര്ഗസ്സ്ഥനായ പിതാവേ അങ്ങയുടെ കാരുണ്യത്താല് ഇന്നത്തെ ദിവസവും കടന്നു പോയി. അങ്ങയുടെ ക്രുപയാൽ ഒരു പുതിയ അംഗത്തെ കൂടി ഞങ്ള്ക്ക് ലഭിച്ചു.<br />അവനെ ഞങ്ള് ലിയോ എന്ന് വിളിക്കുന്നു.<br /><br />സീന് - 6<br />പകല്<br />ഉയര്ന്നു പൊങ്ങുന്ന പന്ത്. പുതിയ കളിയില് കൃപയോടൊപ്പം ലിയോയേം കാണാം.<br />വീണ്ടും ഉയരുന്ന പന്ത് താഴുമ്പോള് കുട്ടികള് മൂന്നാകുന്നു.<br />പിന്നീടത് അത് നാലും അഞ്ചും ആറും കൈകളിലേക്ക് മാറി മാറി പോകുന്നു. എല്ലാവരും തെരുവിന്റെ മക്കള്.<br />എല്ലാവരും ഒരുമിച്ചു ഭക്ഷണം കഴിക്കുന്നു. കൃപ മുതിർന്നവരെപോലെ നിർറ്റദ്ദേസശ്ശ്ങ്ൾ നല്കുന്നു.<br />എല്ലാവരും ഒരുമിച്ചുള്ള പ്രാര്ഥന.<br /><br />സീന് - 7<br />ബഹളമുണ്ടാക്കികൊണ്ട് പന്ത് കളിക്കുന്ന കുട്ടികള്. അവിടേക്ക് വരുന്ന ജോസും ലീനയും . ജോസിന്റെ കയ്യിലെ പെട്ടി അവര് ഒരു ദൂര യാത്രയ്ക്ക് പോകുകയാണെന്ന് വ്യക്തമാകുന്നു.<br />കൃപ അവരുടെ അടുത്തേക്ക് ആയിപ്പോടെ ഓടിയെത്തുന്നു.<br />ലീന ( കൃപയുടെ മുടി നേരെയാക്കി കൊണ്ട് ) : മോളെ കുട്ടികള് തമ്മില് വഴ്ക്കുണ്ടാകാതെ നോക്കണം. ചോറും കറിയുമൊക്കെ അടച്ചു വച്ചിട്ടുണ്ട്. എല്ലാവര്ക്കും എടുത്തു കൊടുക്കണം. ( എല്ലാ കുട്ടികളും ഓടി ച്ചുറ്റുമെത്തുന്നു. കാരുണ്യം നിറഞ്ഞ അവരുടെ മുഖങ്ങള്.)<br />കൃപ : എപ്പഴാ.. മമ്മി ഇന്റർവ്യു ?<br />ലീന : നാളെ രാവിലെ ഒന്പതു മണിക്ക്.<br />ജോസ് : താമസ്സിക്കുകയാണെങ്കില് ആ രവിയെ വിളിച്ചു പറയാം.<br />കൃപ തല കുലുക്കി സമ്മതിക്കുന്നു.<br />ലീന : പോയി വരട്ടെ മക്കളെ . കൂട്ട്ത്തിൽ ഏറ്റവും ചെറിയ കുട്ടിയെ ഉമ്മ വയ്ക്കുന്നു.<br />കുട്ടികള് തല കുലുക്കി ഗൗണ്ടിലേക്കോടുന്നു.<br /><br />സീന് - 8<br />രാത്രി<br />നിരന്നിരുന്നു ടീ വീ കാണുന്ന കുട്ടികള്<br />കൃപ ചാനൽ ഒരൊന്നയി മാറ്റുന്നു.<br />മാറി മാറി വരുന്ന ചാനലുകള്<br />കുട്ടികള് ബഹളം വയ്ക്കുന്നു.<br />ഒരാള് : അതുമതി<br />മറ്റൊരാള് കാര്ടൂണ് വയ്ക്ക് ചേച്ചി.<br />കൃപ : വയ്ക്കാമെടാ ഉരുമീസേ.<br />എല്ലാവരും ചിരിക്കുന്നു<br />ചാനൽ ന്യൂസിലേക്കെത്തുന്നു: കണ്ണൂര് ജില്ലയിലെ വിവിദ ഭാഗങ്ങളില് വൻ സ്ഫോടനം. നാല്പതോളം പേർ മരിച്ചതായി റിപ്പോർട്ട്<br />ന്യുസിനോടൊപ്പം ദൃശ്യങൾ. പരിഭ്രാന്തരായ ജനം. കത്തുന്ന ബസ്.<br />ന്യൂസ് റീഡരുടെ ശബ്ദം: ഓടികൊണ്ടിരുന്ന ഒരു ബസിലും അതിനുപിന്നലെ മാര്ക്കറ്റിലും തീയറ്ററിനു മുൻപിൽ നിർത്തിയിട്ടിരുന്ന ഒരു വാഹനത്തിലുമായണ് സ്ഭോടനം നടന്നത്.<br />കൃപ ചാനല് മാറ്റുന്നു. കാർട്ടൂൺ തെളിയുമ്പോൾ കുട്ടികള് ചിരിക്കുന്നു.<br /><br />സീന് - 9<br />രാത്രി<br />വീടിനുൾവശം.<br />നിരന്നു കിടന്നുറങ്ങുന്ന കുട്ടികള്.<br />സ്ഫോടന ദൃശ്ശ്യങ്ങള് - തീയണയ്ക്കാന് ശ്രമിക്കുന്ന ഫയര് ഫോഴ്സ്. കത്തികരിഞ്ഞ മൃതദേഹങ്ങള്.<br />കൃപയും, മറ്റുകുട്ടികളും വീട്ടുപടിക്കല് കാത്തിരിക്കുന്നു. ഒരുവന് അലസമായി പന്ത് തട്ടുന്നു.<br />അലമുറയിടുന്ന ജനം ( മാറി മാറി വരുന്ന സീനുകൾ)<br />കൃപ അടുപ്പിലെ പാത്രത്തിനു തീയെരിക്കുന്നു.<br />ചീറിപായുന്ന അംബുലൻസ്.ഹോസപ്പിറ്റൽ.<br />കുട്ടിക്ളുടെ കാത്തിരിപ്പു. ചെറിയകുട്ടി കൃപയുടെ മടിയിൽ തലവച്ചുറ്ങുന്നു<br />മോർച്ചറിക്കു മുൻപിലെ ജനം, പോലീസ്.<br />കൃപയുടെ വീടിനു മുൻപിൽ മുതിർന്നവരായ ഒന്നു രണ്ട് പേർ. പുറകിലായി വന്നു നിൽക്കുന്ന പോലീസ് വാഹനം.<br />കുട്ടികളിൽ ചിലർ പല ഭാഗത്തേക്കായി ഓടുന്നു.<br />സീൻ - 9<br />പകൽ<br />വീടിനു മുൻവശം<br />കരയുന്ന കൃപയ്ക്കരുകിലായി ലിയൊ: ( വിഷമത്തോടെ ) എല്ലാവരും പോയി.. ഞാനും പോവ്വ്വ....വരുന്നോ..?എനിക്കു പോലീസിനെ പേടിയ...<br />കൃപ തലയുയർത്തി നോക്കുന്നില്ല. ലിയൊ വിഷണ്ണനായി നടന്നു നീങ്ങൂന്നു.<br /><br />സീൻ - 9<br />പകൽ<br />ഉയർന്ന മതിലിനരുകിലായി കൃപ. മുഷിഞ്ഞ വേഷം. നിറഞ്ഞ കണ്ണുകൾ.<br />മതിലിലേക്കടിക്കുന്ന പന്ത് വീണ്ടും തിരികെ തട്ടുന്നു.<br /><br />ശുഭം.K S Sreekumarhttp://www.blogger.com/profile/03872951659299217599noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6668836982056886596.post-79517956593970785362010-07-16T00:18:00.000-07:002010-07-16T01:40:02.857-07:00ജനനംകുട്ടിക്കാലത്ത് അയല്വീടിന്റെ ചണാകത്തറയില് ചമ്രം പിടിഞ്ഞിരുന്നു ആസ്വദിച്ച പഴമയുടെ വര്ണ്ണങ്ങളില്ലാത്ത സിനിമാ ലോകമോ, അച്ഛന്റെ തടിയലമാര്യ്ക്കുള്ളില് ചിതലുകള് തിന്നവശേഷിച്ച കഥലോകാമോ , വല്യക്കാര് പറഞ്ഞറിഞ്ഞു ആരാധനതോന്നിയ ക്രിസ്തു ദേവനെന്ന അച്ഛന്റെ നാടക വേഷമോ , പണ്ടെന്നോ അമ്മ കെട്ടിയാടിയ പുരുഷ കഥാപാത്രത്തെ രഹസ്യമായി അവതരിപ്പിച്ചുകാണുന്നതിലെ രസമോ, എന്തെന്നറിയില്ല...... ജന്മന്തരമായി ഉറങ്ങികിടന്ന കലബീജത്തിന്റെ ഉണര്വിനു (ഭ്രാന്തിനു) കാരണമായത് .K S Sreekumarhttp://www.blogger.com/profile/03872951659299217599noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-6668836982056886596.post-35180611067604835022010-07-12T21:44:00.000-07:002010-07-12T22:11:41.672-07:00പ്രണാമംതിരക്കഴ്ച്ചകള്ക്ക് മുന്പ് ഇന്നലെകളിലെ പടവുകളില് തണലേകിയ ഗുരുശ്രേഷ്ടന്മാര്ക്കും കഴിഞ്ഞ കാലങ്ങളെ കനലക്കിയ അക്ഷരങ്ങള്ക്കും പ്രണാമംK S Sreekumarhttp://www.blogger.com/profile/03872951659299217599noreply@blogger.com0